معصومه فراستی - استادیار/ گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه رازی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران.
نعمت اله جعفرزاده - دانشیار /مرکز تحقیقات فناوری های زیست محیطی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران
سعید برومند نسب - استاد /گروه آبیاری و زهکشی، دانشکده مهندسی علوم آب، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
هادی معاضد - دانشیار / گروه آبیاری و زهکشی، دانشکده مهندسی علوم آب، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
جهانگیر عابدی کوپایی - دانشیار /گروه آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران
سیدمرتضی سیدیان - استادیار / گروه آبخیزداری، دانشکده کشاورزی، دانشگاه گنبد کاووس، گنبد، ایران.

در این تحقیق اثر نانو جاذب های نی و پوشال نیشکر به منظور حذف نیترات از محلول آبی مورد بررسی قرار گرفت. اثر عواملی مانند جرم جاذب، غلظت نیترات ورودی، pH و حضور سایر یونهای رقابتی روی جذب نیترات مورد آزمایش قرار گرفت. نتایج نشان داد که برای هر دو جاذب، زمان تعادل پس از ۲ ساعت و حداکثر جذب نیترات در ۶ pH=  به دست آمد. در جاذب پوشال نیشکر اصلاح شده با افزایش جرم جاذب از ۱/۰ تا ۵/۰ گرم، راندمان حذف از ۴۵% به ۷۵% افزایش یافت، اما با افزایش میزان جاذب از ۵/۰ گرم تا ۱ گرم، راندمان جذب ثابت ماند. برای جاذب نی اصلاح شده با افزایش جرم جاذب از ۱/۰ تا ۳/۰ گرم، راندمان حذف  از ۶۰% به ۸۵% افزایش یافت، اما با افزایش میزان جاذب از ۳/۰ گرم تا ۱ گرم، راندمان حذف ثابت باقی ماند. با افزایش غلظت نیترات محلول (۱۲۰-۵ میلی گرم بر لیتر)، راندمان حذف در نانو جاذب های پوشال نیشکر و نی اصلاح شده به ترتیب از ۸۷% به ۶۶% و ۹۰% به ۶۷%  کاهش پیدا نمود. فرایند جذب از ایزوترم فروندلیچ تبعیت کرد. نتایج این مطالعه نشان داد که نانو جاذب های نی و پوشال نیشکر اصلاح شده قابلیت حذف یونهای نیترات را دارا بوده و از بین دو جاذب، نانو جاذب نی توانایی بیشتری در حذف نیترات دارا است.

حذف نیترات, نانو جاذب ها, محلول آبی, نی نیزار, پوشال نیشکر