عاطفه سلیمانی رودی - پژوهشکده سوانح طبیعی

امروزه یکی از سرمایه و دارایی های اصلی سازمان ها، تخصص و شایستگی های منابع انسانی وسازوکارهای اشتراک گذاری دانش در آن ها است. بازنشسته شدن کارمندان دولت و همچنین انتقال آن ها بین بخش های مختلف، چالش جدیدی برای ابقای دانش و حفظ حافظه سازمانی ومتعاقب آن آموزش کارکنان جدید ایجاد می کند. حال این سوال مطرح است که با توجه به تغییر نیروی انسانی شاغل در سازمان و خروج برخی از آن ها به دلیل بازنشستگی چگونه می توان اطمینان حاصل کرد که دانش سازمانی به طور مستمر حفظ و توسعه پیدا خواهد کرد؟ یا چگونه می توان اطمینان یافت قدرتی که سازمان به لحاظ برخورداری از دانش و سرمایه فکری به دست آورده است پایدار خواهد ماند؟ به عبارتی، چگونه می توان ازخروج دانش از سازمان به هنگام بازنشسته شدن افراد پیشگیری کرد؟ ایجاد نظام مدیریت دانش به دلیل اهمیت دادن به دانش و تجارب موفق افراد و نشر و گسترش آن در سرتاسر سازمان راه حل مناسبی برای حفظ اقتدار سازمانی از حیث دانش و دانایی است. بهره مندی سایر کارکنان و افراد از اطلاعات و دانش موجود درذهن افراد و گروه های خاص و جلوگیری از خروج آن به هنگام ترک سازمان زمینه مناسبی برای دانش افزایی سازمان فراهم می سازد.در برابر این مسائل، پژوهش حاضر به دنبال ایجاد مبانی لازم برای مدیریت، انتقال و حفظ دانش، مطالعه تجربیات موفق سازمان های بین المللی و همچنین مستندات تجربیات داخلی بوده و در انتها خروجی های راهبردی متناظر با مطالعات را استخراج کرده است.

دانش, انتقال دانش, حفظ دانش, نمونه مطالعاتی