محمدرضا عینی - دانشجوی کارشناسی ارشد /مهندسی منابع آب، پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران، تهران، ایران
سامان جوادی - استادیار/ گروه مهندسی آبیاری و زهکشی، پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران، تهران، ایران
مجید دلاور - استادیار/گروه مهندسی منابع آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس.

مدل سازی هیدرولوژیکی نیاز به داده های اقلیمی با دقت بالای مکانی، به ویژه در نقاط کم بارش که معمولا شبکه مشاهداتی خوبی در سطح کشور احداث نشده است، دارد. امروزه مشکلات کمبود داده های مشاهداتی اقلیمی را می توان با به کارگیری پایگاه های جهانی شبکه بندی شده تا حدودی رفع نمود. پایگاه های CRU و NCEP CFSR از جمله معتبرترین پایگاه های بازتحلیل شده ای هستند که در این پژوهش با استفاده از مدل SWAT در حوضه دریاچه مهارلو مورد ارزیابی قرار گرفتند. پس از مقایسه شاخص های آماری این دو پایگاه با داده های مشاهداتی در طی ۳۳ سال (از سال ۱۹۸۰ تا ۲۰۱۳) که شاخص کارایی نش ساتکلیف دقت داده های بارش این دو پایگاه را در مقیاس ماهانه به طور متوسط حدود ۹۱/۰ نشان داد، مدل سازی با SWAT برای هر ۳ پایگاه داده مختلف انجام شد. نتایج مدل سازی نشان داد هردو پایگاه داده در کنار مقادیر مشاهداتی دقت بالایی در مدل بارش-رواناب دارند، که در این بین پایگاه CRU بهتر از پایگاه NCEP CFSR توانست رواناب سطحی را شبیه سازی کند. ضرایب تبیین و کارایی نش ساتکلیف در هر دوره واسنجی و اعتبارسنجی برای داده های مشاهداتی به طور متوسط مقادیر ۰/۷۰، برای پایگاه CRU ۰/۶۵ و برای NCEP CFSR ۰/۶۰ را ارائه دادند.

بارش رواناب, پایگاه های بازتحلیلی, حوضه دریاچه مهارلو, مدل SWAT