تحلیل فضایی شاخصهای کالبدی مسکن با تاکید بر عدالت فضایی(نمونه مورد مطالعه: منطقه ۱۹ تهران)

یکی از عناصر اصلی در شکل گیری ساختار شهر و بستر تحقق عدالت فضایی مسکن است. ازاینرو، شناسایی وضعیت شاخصهای کالبدی مسکن مناسب و کاهش نابرابریها و سعی در ایجاد سکونتگاه مطلوب امر مهمی در بحث تحقق عدالت فضایی تلقی میشود. هدف اصلی پژوهش حاضر، تحلیل فضایی شاخصهای کالبدی مسکن از منظر عدالت فضایی است. این پژوهش از نظر روش شناسی توصیفی-تحلیلی و از نظر هدف کاربردی است. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از مدلهای آنتروپی شانون، تاپسیس (TOPSIS) و ضریب پراکندگی (C.V) استفاده شده است. یافته ها نشان داد که شاخصهای کالبدی مسکن در محله های منطقه ۱۹ شهر تهران به صورت برابر و عادلانه توزیع نشده است. به نحویکه محله های شریعتی شمالی، خانی آباد شمالی و خانی آبادنو به ترتیب با میزان امتیاز ۰/۷۶۶، ۰/۷۳۷ و ۰/۷۳۳ رتبه های اول تا سوم را به خود اختصاص دادند. از طرف دیگر محله نعمت آباد با امتیاز ۰/۳۲۸ رتبه آخر را کسب کرد. با توجه به نتایج به دست آمده میتوان گفت که اختلاف و بی عدالتی فضایی در توزیع شاخصهای کالبدی مسکن در محله های منطقه ۱۹ تهران وجود دارد. در محله های مورد مطالعه نیز پهنه نامناسب ۲۳ درصد است.

کلیدواژه ها:

مسکن ، عدالت فضایی ، تاپسیس ، منطقه ۱۹ شهرداری تهران