روح اله کاظمی
فاطمه باقری
آنوش سادات امینی نسب

این پژوهش با هدف شناسایی و ارزیابی ریسک خطای انسانی وظایف بحرانی با استفاده از روش SHERPA در اتاق کنترل یک پتروشیمی اجرا گردید تا با ارائه اقدامات اصلاحی از بروز حادثه پیشگیری و ریسک ناشی از خطای انسانی را تعدیل کند. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد از مجموع ۱۴۲ خطای وظایف بحرانی در اتاق کنترل، خطاهای عملکردی با %۷۱ بیشترین سهم را داشته اند و سهم خطاهای بازدید، بازیابی، ارتباطی و انتخاب، بترتیب ۳۵ %، %۲، %۲ و %۰ می باشد. همچنین نشان داد %۸۰,۲ از خطاهای عملکردی، %۷۴,۲ از خطاهای بازدید، %۳۳ از خطاهای بازیابی و %۱۰۰ خطاهای ارتباطاتی، به دلیل نبود قابلیت کشف و کنترل، فاقد قابلیت بازیابی و ریکاوری هستند. می توان گفت یکی از عواملی که باعث سهم ۷۱ درصدی خطاهای عملکردی در این پژوهش گردید پایین بودن میزان سیستم بازیابی %۸۰,۲) فاقد بازیابی) در زمان وقوع خطای انسانی می باشد. نتیجه مهم حاصل از این مطالعه این است که با در نظر داشتن انواع خطاهای شناسایی شده و همچنین عوامل موثر بر آنها، بیشترین نوع خطای شناسایی شده مربوط به خطاهای عملکردی است. یافته های این پژوهش نشان داد که با روش SHERPA می توان خطاهای انسانی را شناسایی و تحلیل کرد، آنها را کاهش داد و در نهایت قابلیت اطمینان انسان را در اتاق کنترل بالا برد.

خطای انسانی، SHERPA، HTA، اتاق کنترل، پتروشیمی.