بررسی کیفیت زندگی و رشد پس از ضربه بیماران مبتلا به سرطان شهرستان زنجان

مقدمه: سرطان به عنوان یک بیماری فلج کننده و صعب العلاج در جامعه تلقی می شود و فرد متعاقب تشخیص آن دچاراضطراب و افسردگی ناشی از ترس غیر واقعی از مرگ و انزوای اجتماعی می گردد، به طوری که ضرورت بستری مکرر و نگرانیهای مداوم برای بیماران و خانواده های آنها، فرد را به سمت و سوی اختلالات روانی می کشاند . پژوهش حاضر با هدف تعیینمیزان سطح کیفیت زندگی و رشد پس از ضربه در بیماران سرطانی صورت گرفت.روش کار:روش پژوهش حاضر توصیفی بود. به همین منظور، تعداد ۵۷ نفر از بیماران مبتلا به سرطان ساکن شهر زنجان بهروش نمونه گیری در دسترس انخاب شدند.جهت اندازه گیری متغیرهای پژوهش از سیاهه رشد پس از ضربه و پرسشنامه کیفیتزندگی سازمان بهداشت جهانی استفاده شد.روایی و پایایی در مطالعات قبلی تایید شده است. برای تحلیل داده ها از امارتوصیفی (میانگین،درصد فراوانی) استفاده گردید.یافته ها : نتایج به صورت کلی بیانگر این موضوع است که سطح سلامت روان جامعه آماری در این پژوهش نسبتا ضعیفارزیابی می گردد.همچنین بر اساس نتایج به دست آمده سطح مولفه رشد پس از ضربه در جامعه آماری متوسط ارزیابی میگردد . در ارتباط با خرده مقیاس های پرسشنامه کیفیت زندگی می توان نتایج زیر را بیان داشت:سطح شاخص سلامت جسمیو سلامت روانی و شاخص روابط اجتماعی در جامعه آماری ،ضعیف ارزیابی می گردد. سطح شاخص سلامت محیط ،نسبتامطلوب تا نسبتا ضعیف ارزیابی می گردد. سطح شاخص زندگی و سلامت عمومی، نسبتا مطلوب تا نسبتا ضعیف ارزیابی میگردد. در ارتباط با شاخص های مولفه های رشد پس از ضربه یافته های پژوهش نشان داد که سطح متغیر شیوه جدید زندگیمتوسط ارزیابی میگردد .سطح مولفه ارتباط با دیگران نسبتا ضعیف ارزیابی می گردد.سطح قدرت شخصی نسبتا قابل قبول وسطح معرفی ارزش زندگی قابل قبول ارزیابی می گردد. سطح تغییرات معنوی مطلوب ارزیابی می گردد.نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد علی رغم تاثیرات منفی بیماری سرطان بر ابعاد مختلف کیفیت زندگی، در زمینه رشدپس از ضربه ،بیماران در مولفه های ارزش زندگی و تغییرات معنوی سطح مطلوبی را گزارش کردند که می تواند بیانگر اهمیت بعد معنوی ومسایل وجودی در این بیماران باشد.

کلیدواژه ها:

رشد پس از ضربه ، کیفیت زندگی ، بیماران سرطانی