مقایسه مهرورزی به خود و کمال گرایی در سالمندان با و بدون نشانه های اضطراب اجتماعی

این پژوهش مقایسه مهرورزی به خود و کمال گرایی در آفراد با و بدون نشانه های اضطراب اجتماعی بود. هدف این پژوهش در ابتدا دسته بندی افراد به گروه با و بدون نشانه های اضطراب اجتماعی از طریق خط برش پرسشنامه و سپس مقایسه افراد این دو گروه از نظر مشخصات بیوگرافیک. کمال گرایی و مهرورزی به خود بود. جامعه این پژوهش را کلیه سالمندان (سن بالای ۶۵ به عنوان معیار ورود به این پژوهش در نظر گرفته شد) شهرستان تبریز تشکیل می داد و نمونه-گیری به صورت تصادفی و خوشه ای چند مرحله ای از محله های تبریز انتخاب شدند بدین منظور ۲۷۴ نفر آزمودنی انتخاب و پرسشنامه های چندبعدی کمال گرایی، پرسشنامه اضطراب اجتماعی جرایک و پرسشنامه شفقت خود را دریافت کردند وپس از بازگشت پاسخ ها این افراد بر اساس نمره در پرسشنامه اضطراب اجتماعی به دو دسته تقسیم شدند به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss-۲۵ استفاده شد. با توجه به هدف و موضوع، روش پژوهش از نوع مقایسه ای بود و پس از برآورد پیش شرط های لازم برای آزمون با مستقل از آن استفاده شد. نتایج نشان داد که بین افراد با و بدون نشانه های اضطراب اجتماعی از نظر جنسیت تفاوت بود اما از نظر تحصیلات و وضعیت تاهل تفاوت معناداری وجود نداشت این تفاوت برای کمال گرایی هم وجود داشت اما تفاوت معناداری بین مهرورزی به خود در بین افراد با و بدون نشانه های اضطراب اجتماعی وجود نداشت. برای همین منظور کمال گرایی و جنسیت می بایست به عنوان هدف در مداخلات برای افراد مبتلا به اضطراب اجتماعی در نظر گرفته شود.

کلیدواژه ها:

مهرورزی به خود ، کمال گرایی ، اضطراب اجتماعی ، سالمندان