بررسی ساختار شیمیابی اسپرین و نقش آن در جلوگیری از ایجاد لخته خون

در اواسط قرن ۱۸ بشر از عصاره پوست بید و سایر گیاهان غنی از سالیسیلات در درمان تب. درد و التهاب استفادهمی کرده است.اسپرین یک ساختار اروماتیک است زیرا در ساختار ان حلقه بنزنی وجود دارد. شرایط التهابی خاصی کهاسپرین برای درمان آن ها استفاده می شود شامل بیماری های کاوازاکی. پریکاردیت و تب روماتیسمی است. آسپرین بهعنوان داروی مسکن. تب بر ضد روماتیسم به عنوان مهارکننده تجمع پلاکتی مصرف می شود. داروهای ضد پلاکت میتوانند از تشکیل لخته های خون جلوگیری کنند. برخی مطالعات نشان داده اند که تجویز آسپرین با منع تجمع پلاکتی وتشکیل پلاکتهای فیبرین در مجرای عروق مانع بروز سکته های مجدد مغزی می شود.در نتیجه ترومبوز یک رگ خونی مسدود شده و سکته قلبی یا مغزی ایجاد می شود. آسپرین یا استیل سالیسیلیک اسید چسبندگی پلاکت ها را کاهش می دهد و از چسبندگی پلاکت ها در دیواره شریان و ایجاد ترومیوز، جلوگیری می کند و خطر حمله و سکته قلبی را کاهش می دهد. زمانی که پلاکت های غنی از لیپید از دیواره ی رگ ها جدا می شوند، رگ ها آسیب می بینند و لخته ایجاد می شود. تشکیل لخته مهمترین علت بروز سندروم گرونری حاد و مرگ ناگهانی حاصل از ایسکمی قلب می باشد. یکی از خصوصیات مهم آسیرین مهار سنتز پروستاگلندین ها در پلاکت های خون است. برای کاهش خطرات دراز مدت دربیمارانی که سکته مغزی ایسکمیک کرده اند استفاده می شود و بهترین زمان مصرف آن شب هاست. از آزمون Student-tبرای تجزیه و تحلیل داده های تعیین پارامترهای انعقاد به روش کدورت سنجی استفاده شد.

کلیدواژه ها:

آسپرین ، جلوگیری ، لخته خون ، سکته پلاکت