علیرضا مطلبی فرد - گروه آینده پژوهی، مرکز تحقیقات سیاست علمی کشور
عبد الرحیم نوه ابراهیم - دانشیار گروه مدیریت آموزشی، دانشکده علوم تربیتی روانشناسی، دانشگاه تربیت معلم تهران
هدیه محبت - دانشجوی دکترای مدیریت آموزشی دانشگاه آزاد، واحد علوم تحقیقات
علی اکبر سادین - دانشجوی دکترای مدیریت آموزش دانشگاه خوارزمی

هدف: این پژوهش با هدف آسیب شناسی فرایند داوری مقالات علمی و ارائه چارچوب مشترک و یکسان برای داوری انجام شده است. روش پژوهش: پژوهش حاضر در چارچوب رویکردهای کیفی و روش تحلیل محتوا صورت گرفته است. جامعه پژوهش عبارت است از، اعضای هیات علمی دانشکده­های علوم تربیتی و روانشناسی دانشگا ه های تهران که از بین آنها ۱۵ نفر از اساتید دانشگاه خوارزمی و شهید بهشتی، با استفاده از روش نمونه­گیری هدف مند به عنوان اطلاع رسانه ای پژوهش انتخاب گردیده­اند. برای جمع آوری داده­های پژوهش، از مصاحبه نیمه ساختار یافته و برای تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده، از روش کدگذاری (کدگذاری باز و انتخابی) استفاده گردید. یافته­ها: نتایج به دست آمده از پژوهش نشان داد که ارزیابی آثار علمی باید براساس ۵ معیار علمی بودن، رعایت اخلاق پژوهشی، تناسب محتوای مقاله، رعایت فنون نوشتاری و هماهنگی مقاله با نشریه مورد ارزیابی قرار گیرد. هم چنین بر اساس نتایج تحقیق، در حال حاضر و در داوری آثار علمی آسیب هایی هم چون تخصصی نبودن مجلات، مشخص نبودن زمینه تخصصی داوران، ضعف نرم افزاری و اطلاعاتی، طولانی بودن داوری ها، سوگیری و مغفول ماندن کیفیت، نبودن معیارهای قابل قبول برای داوری و لغزش­های اخلاقی داوران وجود دارد. نتیجه گیری: پژوهش در ابعاد مختلف بر جامعه علمی تاثیر می­گذارد و اساتید، دانشجویان و اصحاب علم برای ارتقاء علمی، پذیرش در مقاطع بالاتر و بدست آوردن شرایط شغلی از این امتیازات استفاده می نمایند. بنابراین، شناسایی آسیب های موجود در این زمینه و مشخص کردن چارچوبی مشخص و قابل قبول برای آن، می تواند نقش بسیار مهمی در این زمینه داشته باشد، و از سوگیری های موجود در حوزه داوری آثار علمی بکاهد، و چارچوب یکسانی را برای داوری آثار علمی فراهم نماید.

داوری, آسیب شناسی, چارچوب داوری, مجلات علمی پژوهشی