امکان سنجی ایجاد شبکه مرجع مجازی میان کتابخانه های تخصصی حوزه هنر شهر تهران

هدف: هدف از این پژوهش، امکان سنجی ایجاد شبکه مرجع مجازی میان کتابخانه های تخصصی حوزه هنر شهر تهران است، و طی آن سعی شده کتابخانه های تخصصی حوزه هنر از لحاظ امکانات و فناوری های نوین اینترنتی جهت ارائه خدمات مرجع مورد بررسی قرار گیرند.  روش پژوهش: روش پژوهش پیمایشی – تحلیلی است. جامعه مورد مطالعه ۲۴ کتابخانه تخصصی هنر است که تمامی این جامعه بدون هیچ گونه نمونه گیری مورد مطالعه قرار گرفت. ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه محقق ساخته با ضریب آلفای کرونباخ ۸۲۹/۰ است. این پژوهش توسط آمار استنباطی در نرم افزار اس پی اس اس ۱۶ مورد تحلیل قرار گرفت.  یافته ها: یافته های پژوهش نشان می دهد که اغلب کتابخانه های جامعه آماری از زیرساخت های سخت افزاری و نرم افزاری لازم جهت ایجاد شبکه مرجع مجازی برخوردار نیستند، اما وضعیت کارکنان از نظر تعداد، مهارت مورد نیاز و رشته تحصیلی بالاتر از حد میانگین است. ۸۳ درصد کتابخانه ها از خدمات مرجع تلفیقی (الکترونیکی و سنتی) استفاده می کنند. وضعیت بودجه و مجموعه سازی کتابخانه های مورد نظر نیز در حد متوسطی است. ساختار سازمانی ۳۹ درصد این کتابخانه ها با پیاده سازی این شبکه سازگاری دارد.  نتیجه گیری: بیش از ۵۰ درصد کتابخانه های مورد بررسی، شرایط و امکانات قابل قبولی برای ایجاد شبکه مرجع مجازی را دارا نیستند. اکثر کتابخانه ها از لحاظ نیروی انسانی، رایانه ، شبکه و بودجه تخصیصی، توان پیوستن به این شبکه را در حال حاضر ندارند.

کلیدواژه ها:

شبکه مرجع مجازی ، مرجع مجازی هم زمان ، مرجع مجازی غیر هم زمان ، ویدئوکنفرانس ، پست الکترونیکی ، گفتگوی دیجیتال (چت) ، کتابخانه های تخصصی هنر ، خدمات مرجع الکترونیکی