نقش میانجی سبک های رویارویی و منبع کنترل در ارتباط بین ابعاد شخصیتی و رضایت از زندگی در دانشجویان ایرانی و ارمنی

هدف: هدف این پژوهش ارائه مدلی برای تبیین رابطه ابعاد شخصیتی با رضایت از زندگی با تاکید بر نقش میانجی سبک های رویارویی و منبع کنترل در بین دانشجویان ایرانی و ارمنی بود. جامعه پژوهش حاضر شامل تمامی دانشجویان ایرانی و ارمنی بود که در سال تحصیلی ۲۰۰۹-۲۰۱۰ در دانشگاه­های ایران و ارمنستان در حال تحصیل بودند. روش: به منظور نمونه­گیری، با استفاده از روش خوشه­ای تصادفی تعداد ۷۶۸ دانشجوی ایرانی و ۷۶۸ دانشجوی ارمنی انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه های پنج عاملی شخصیت NEO (۱۹۸۵)، راهبردهای رویارویی کارور و همکاران (۱۹۸۹)، منبع کنترل راتر (۱۹۹۶) و رضایت از زندگی داینر و همکاران (۱۹۸۵) گرد آوری شدند. به­منظور تجزیه و تحلیل داده­ها از همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر استفاده شد. یافته­ها: یافته­ها نشان داد که تمامی مسیرهای مستقیم موجود در مدل بجز تاثیر توافق پذیری بر منبع کنترل معنادار شدند. همچنین تمامی مسیرهای غیر مستقیم به­جز مسیر تاثیر توافق پذیری بر رضایت از زندگی با واسطه­ی منبع کنترل و مسیر تاثیر وظیفه­شناسی بر رضایت از زندگی با نقش واسطه­ای سبک هیجان­مدار منفی معنادار شدند. در نهایت بین ویژگی های شخصیتی با منبع کنترل، سبک های رویارویی و رضایتمندی در دانشجویان ایرانی و ارمنی رابطه معنادار وجود داشت (۰۵/۰P< ) و مدل مفروض از برازندگی مطلوب برخوردار بود. نتیجه­گیری: افراد با منبع کنترل درونی، ویژگی شخصیتی باوجدان بودن، انعطاف پذیری و سبک رویارویی مسئله مدار، رضایت از زندگی بیشتری دارند.

کلیدواژه ها:

Coping Styles ، Personality Traits ، Satisfaction ، Source of Control ، رضایت ، سبک های رویارویی ، منبع کنترل ، ویژگی های شخصیتی