مقایسه تاثیر هشت هفته تمرینات کراس فیت و اینتروال شدید با تمرینات رایج آمادگی جسمانی بر برخی فاکتورهای مرتبط با سلامت و عملکرد دانشجویان نظامی
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 258
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_TEB-11-2_024
تاریخ نمایه سازی: 24 بهمن 1401
چکیده مقاله:
اهداف: شناسایی و استفاده از روش های تمرینی اثرگذار، نقش اساسی در سلامت افراد به ویژه نظامیان دارد. لذا هدف پژوهش حاضر، مقایسه تاثیر هشت هفته تمرین کراس فیت و اینتروال شدید با تمرینات آمادگی جسمانی بر فاکتورهای مرتبط با سلامت و عملکردی (اشباع اکسیژن سرخرگی، آمادگی قلبی و تنفسی، استقامت عضلانی، سرعت و چابکی) دانشجویان نظامی بود.
مواد و روش ها: این پژوهش به صورت تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون میان دانشجویان سال دوم دانشگاه افسری در سال ۱۴۰۰ انجام شد. ۴۰ دانشجو به صورت نمونه گیری در دسترس و به صورت داوطلبانه شرکت کردند. نمونه ها به صورت تصادفی به چهار گروه تمرین کراس فیت (۱۰ نفر)، تمرینات اینتروال شدید (۱۰ نفر)، تمرینات ترکیبی کراس فیت و اینتروال شدید (۱۰ نفر) و گروه تمرینات آمادگی جسمانی (۱۰ نفر) تقسیم شدند. گروه تمرینی هر کدام در یک برنامه تمرینی هشت هفته ای که هر هفته شامل چهار جلسه در هفته بود، شرکت کردند. جهت برآورد فاکتورهای درصد اشباع اکسیژن خون (SPO۲)، حداکثر اکسیژن مصرفی (VO۲max)، استقامت عضلانی، سرعت و چابکی به ترتیب با استفاده از پالس اکسی متر، آزمون پله کوئین، آزمون دراز و نشست، آزمون ۴۵ متر سرعت و چابکی استفاده شد.
برای تجزیه و تحلیل و انجام آزمون های آماری از نرم افزار SPSS ۲۰ در سطح معنی داری ۰/۰۵ استفاده گردید.
یافته ها: نتایج درون گروهی نشان داد، حداکثر اکسیژن مصرفی، درصد اشباع اکسیژن خون، استقامت عضلانی، چابکی و سرعت در گروه های HIIT، کراس فیت و HIIT+ کراس فیت نسبت به پیش آزمون تفاوت معناداری داشت؛ به طوری که به ترتیب گروه HIIT+ کراس فیت، کراس فیت و HIIT بیشترین اثرگذاری را نسبت به تمرینات آمادگی جسمانی داشت (۰/۰۵>p). همچنین مقایسه بین گروهی نشان داد که حداکثر اکسیژن مصرفی در گروه های آمادگی جسمانی با کراس فیت و آمادگی جسمانی با HIIT+ کراس فیت تفاوت معناداری داشت (۰/۰۰۱>p). درصد اشباع اکسیژن خون (۰/۰۰۶=p)، سرعت (۰/۰۲۴=p)، چابکی (۰/۰۰۱=p) و استقامت عضلانی (۰/۰۰۲=p) بین گروه های آمادگی جسمانی با HIIT+ کراس فیت تفاوت معناداری داشت.
نتیجه گیری: به طور کلی با توجه به نتایج مطالعه حاضر، احتمالا تمرینات کراس فیت و HIIT نسبت به تمرینات رایج آمادگی جسمانی اثرگذاری بهتری بر فاکتورهای سلامت و عملکرد دانشجویان نظامی دارد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سجاد محمدیاری
Department of Physical Education, Faculty of Basic Sciences, Imam Ali (AS) Officer University, Tehran, Iran
یوسف صابری
Department of Physiology Sport & Corrective Movements, Faculty of Sports Sciences, Urmia University, Urmia, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :