اثر جایگزینی سطوح مختلف کاه گندم با گیاه پنبه بر عملکرد، قابلیت هضم، فراسنجه های خونی و رفتار نشخوار در میشهای دالاق

این آزمایش به منظور بررسی آثار سطوح مختلف گیاه ­پنبه جایگزین کاه­ گندم بر عملکرد، قابلیت هضم، فراسنجه­های خونی و رفتار نشخوار در میش­های دالاق انجام شد. بدین منظور از ۱۵ راس میش با سه تیمار و پنج تکرار در یک طرح کاملا تصادفی استفاده شد. سه تیمار آزمایشی در این تحقیق به ­ترتیب صفر، ۵۰ و ۱۰۰ درصد جایگزینی گیاه پنبه به جای کاه گندم بود. کل دوره آزمایشی ۳۵ روز بود که متشکل از هفت روز عادت­پذیری به جیره و شرایط آزمایشی بود. وزن میش­ها به­صورت هفتگی ثبت شد. نمونه­های مدفوع و خوراک در روزهای ۳۱ تا ۳۵ به ­مدت پنج روز از هر تیمار به منظور تعیین قابلیت ­هضم جمع­آوری شد. خون­گیری در روز ۳۵ و چهار ساعت پس از تغذیه صبحگاهی انجام شد. در روزهای ۲۹ و ۳۰، فعالیت­های مربوط به رفتار نشخوار میش­ها به­صورت ۲۴ ساعته در هر دو روز برآورد شد. با توجه به نتایج حاصله، ماده ­خشک مصرفی و افزایش وزن میشها در تیمار دوم (۵۰ درصد جایگزینی گیاه ­پنبه) نسبت به دو تیمار دیگر بیشتر و ضریب تبدیل خوراک کمتر بوده، اما از نظر آماری تیمارها تفاوت معنیداری با هم از نظر عملکرد و ماده ­خشک مصرفی نداشتند. هم­چنین در بین تیمارهای آزمایشی از نظر قابلیت ­هضم اختلاف معنی­داری مشاهده نشد. تریگلیسیرید با افزایش میزان گیاه­پنبه افزایش یافت (۰۵/۰>p )و گلوکز نیز در گروه شاهد کمترین و در تیمار دوم (حاوی ۵۰ درصد گیاه پنبه) بیشترین مقدار را داشت (۰۵/۰>p ). در این آزمایش، رفتار خوردن و نشخوار با کاهش مقدار کاه­ گندم تمایل به افزایش داشت. به­طور کلی، اختلاف معنی­داری در رفتار خوردن، نشخوار و جویدن وجود نداشت. بر اساس نتایج حاصل از این آزمایش، می­توان از گیاه پنبه تا ۱۰۰ درصد به­ عنوان علوفه جایگزین کاه­ گندم در تغذیه میش­های داشتی استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

Rumination behavior ، digestibility ، Wheat Straw ، Cottonseed plant ، Dalagh ewe