ارزیابی اثر غلظت های مختلف و روش کاربرد یونیکونازول و سایکوسل بر رشد رویشی و خصوصیات بیوشیمیایی دورگ لیلیوم (Longiflorum×Asiatic cv. Eyeliner)

پژوهش حاضر به­منظور ارزیابی اثر کندکننده­های رشد و روش کاربرد آن­ها در تولید گیاه پاکوتاه لیلیوم (رقم آیلاینر) انجام گرفت. آزمایش به­صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با دو فاکتور شامل استفاده از کندکننده­های رشد (سایکوسل؛ صفر، ۱۰۰۰ و ۱۵۰۰ میلی­گرم در لیتر) و یونیکونازول؛ صفر، ۵ و ۱۰ میلی­گرم در لیتر) و نحوه کاربرد این مواد (محلول­پاشی برگ و غوطه­وری سوخ) انجام شد. با توجه به نتایج به­دست آمده اثر تیمارها و نحوه کاربرد آن­ها بر بیشتر صفات مورد بررسی معنی­دار بود، به­طوریکه کمترین ارتفاع ساقه با ۶۷ درصد کاهش نسبت به شاهد، در تیمار محلول­پاشی یونیکونازول با غلظت ۱۰ میلی­گرم در لیتر به­دست آمد. همچنین بیشترین کلروفیل کل در همین تیمار به روش غوطه­وری ثبت شد. کوتاه ترین زمان تشکیل غنچه در تیمار سایکوسل با غلظت ۱۵۰۰ میلی گرم در لیتر مشاهده شد. غوطه­وری سوخ­ها در کاهش زمان تشکیل غنچه در مقایسه با محلول­پاشی موثرتر بود. قطر گل در تیمار ۱۵۰۰ سایکوسل به روش غوطه وری در حداکثر بود اما با تیمار ۱۰۰۰ سایکوسل به روش غوطه وری و تیمار یونیکونازول ۱۰ میلی گرم در لیتر محلول پاشی تفاوت معنی­داری نداشت. فعالیت آنزیم کاتالاز نیز در گیاهان محلول­پاشی شده بیشتر از تیمارهای غوطه­وری بود. بیشترین میزان فعالیت این آنزیم با ۲۳/۵۴ درصد افزایش نسبت به تیمار شاهد در تیمار سایکوسل ۱۵۰۰ میلی گرم در لیتر مشاهده شد. همچنین بیشترین فعالیت آنزیم گایاکول پراکسیداز در گیاهان محلول­پاشی شده با ۱۰۰۰ میلی­گرم در لیتر سایکوسل به­دست آمد که تفاوت معنی­داری با تیمار ۱۵۰۰ سایکوسل در روش غوطه­وری نداشت. لذا با توجه به اینکه تیمار یونیکونازول ۱۰ میلی­گرم در لیتر تاثیر معنی­داری در مقایسه با دیگر تیمارها در کاهش ارتفاع نشان داد، بنابراین استفاده یونیکونازول با غلظت ۱۰ میلی­گرم در لیتر به­صورت غوطه­وری و محلول­پاشی در تولید گیاه گلدانی لیلیوم توصیه می­شود.

کلیدواژه ها:

ارتفاع گیاه ، بازدارنده های رشد ، فعالیت آنزیمی ، گلدهی ، کلروفیل