یاسر معرب - دکتری برنامه ریزی محیط زیست، دانشکده مهندسی پدافند غیرعامل، دانشگاه جامع امام حسین (ع)، تهران، ایران
مجتبی شفیعی - دانشجوی کارشناسی ارشد ایمنی، دانشکده مهندسی پدافند غیرعامل، دانشگاه جامع امام حسین (ع)، تهران، ایران.
همایون چراغخانی - پژوهشگر، دانشکده مهندسی پدافند غیرعامل، دانشگاه جامع امام حسین (ع)، تهران، ایران.
فرشید فرخی زاده - استادیار، دانشکده علوم و مهندسی دفاعی، دانشگاه افسری و تربیت پاسداری امام حسین علیه السلام، تهران، ایران.

مقوله ایمنی یک نگرانی بزرگ برای هر سازمانی است و یک منبع اصلی و قابل توجه برای ایجاد هزینه های مستقیم و غیرمستقیم است و تحقیقات نشان میدهد که سازمانهای برخوردار از مدیریت ایمنی و برنامه سلامت توسعه یافته، دارای نرخ وقوع حوادث کمتری هستند. بدین منظور یکی از راهکارهای ارتقا سطح ایمنی به منظور کاهش سوانح و حوادث در محیط های نظامی، ارتقا فرهنگ ایمنی میباشد. فرهنگ ایمنی جزئی از فرهنگ سازمانی میباشد که باید به آن توجه ویژه نمود و عواملی که منجر به پیاده سازی و ارتقای آن میگردد را تقویت و موانع آن را حذف و یا کم تاثیر نمود. ایجاد فرهنگ ایمنی در نیروهای مسلح به منظور ایجاد نظم سازمانی و اهمیت سلامت نیروی انسانی به منظور حفظ آمادگی رزم در برابر تهدیدات دشمنان و داشتن تجهیزات و امکانات سالم و به کارگیری آن در شرایط بحرانی باعث توجه محققین و مسئولین این سازمان به این مقوله شده است. در این پژوهش ضمن شناسایی و تشریح عوامل زمینه ساز ارتقا فرهنگ ایمنی منطبق با شرایط یک رده نظامی و با توجه به محدودیتهای آن سازمان که شامل ایجاد جو ایمنی فردی با محوریت ایجاد فرهنگ مقطعی توسط افراد محدود با استفاده از عوامل روانشناسانه درونی، ایجاد محیط ایمن و بهره گیری از تجهیزات روز دنیا و ایجاد رفتار ایمن بر پایه بازرسی و نگرش ارزیابی مستمر به منظور کاهش سوانح و حوادث و ارائه راهکارهایی به منظور تقویت این سه عامل شناساییشده و بیان چندی از موانع تاثیرگذار در پیاده سازی فرهنگ ایمنی پرداخته میشود.

فرهنگ ایمنی، محیط نظامی، نیروهای مسلح، سوانح و حوادث