امیر جلالی موحد - دانشگاه تهران، مرکز تحقیقات بین المللی بیابان، ایران
عمار صفایی - دانشگاه تهران، مرکز تحقیقات بین المللی بیابان، ایران

حوضه‌های آبریز به عنوان مهمترین منبع تامین کننده آب کشاورزی، آشامیدنی و غیره نیازمند برنامه‌ریزی مناسب در زمینه مدیریت منابع آب می‌باشند. هرگونه برنامه ریزی برای مدیریت کیفیت آب در رودخانه هایی نظیر دز به مطالعه منشاء و مکانیزم شوری آب آن بستگی دارد. در این پژوهش با توجه به مطالعات انجام یافته و پایش رودخانه، وضعیت کمی و کیفی منابع آب رودخانه دز تشریح گردیده است. برای این منظور معرفی مختصری از خصوصیات جغرافیایی، اقلیمی حوزه ارائه شده است. در ادامه روند تغییرات برخی پارمترها نظیر TDS و EC به عنوان معیارهای شوری بر اساس زمان و دبی مورد بررسی قرار گرفته است. با تجزیه و تحلیل های انجام شده می توان نتیجه گرفت مدل های ارائه شده برای تحلیل شوری می توانند تخمین مناسبی برای پیش بینی تغییرات شوری ارائه دهند.

روندیابی کیفی- رودخانه دز- TDS- EC - شوری