اثر نامنظمی بر ضریب تبدیل سسیستم های MDOF به SDOF در روش ضرایب برای تعیین نقطه ی عملکرد

روشی که امروزه برای تعیین حداکثر تغییر مکان سازه ها در زمان زلزله مورد استفاده بوده، روش طراحی بر اساس عملکرد مبتنی بر جابجایی است. برای به دست آوردن تغییر مکان غیرخطی سازه ها از روش تحلیل استاتیک غیرخطی استفاده می شود. یکی از روش های تحلیل استاتیک غیرخطی روش ضرایب یا اصلاح تغییر مکان است. ضریب C۰ به کار رفته دررابطه ی تغییر مکان به صورت ضریب اصلاح برای ارتباط تغییر مکان طیفی سیستم یک درجه آزاد به تغییر مکان بام سیستم چند درجه آزاد تعریف می شود. این ضریب با استفاده از مود اول سازه و رفتار خطی تعیین می شود. با توجه به تغییرات بنیادین در الگوهای طراحی شهری و پدیدار شدن نامنظمی در پلان سازه ها، این اتفاق بر عملکرد سازه ای و مقاومت آن ها اثر می گذارد و بررسی اثر نامنظمی بر این ضریب ضروری است. هدف از این پژوهش بررسی اثر نامنظمی هندسی در پلان بر مود اول نوسان سازه و ضریب C۰ برای تعیین نقطه عملکرد است. برای بررسی ضری C۰ و مود اول سازه تحت اثر نامنظمی هندسی، نیاز به مدلسازی سازه های کوتاه مرتبه و بلند مرتبه با نامنظمی هندسی در پلان به صورت یکسان است. نتایج نشان داد که نامنظمی هندسی در پلان مقادیر منفی مولفه های بردار شکل مود اول را کاهش ومقادیر مثبت را افزایش داده و نیز بر سرعت تغییرات این مولفه اثر گذار است. همچنین نتایج نشان داد که نامنظمی هندسی در پلان ضریب C۰ را کاهش می دهد.

کلیدواژه ها:

تغییر مکان غیرخطی ، ضریب C۰ ، تغییر مکان هدف ، نامنظمی هندسی ، بردار شکل مود اول