پیشگیری از آسیب پذیری عناصر کالبدی- فضایی سکونتگاه شهری

امروزه اکثرکلانشهرها همواره در معرض آسیب پذیری ناشی از رخداد زمین لرزه احتمالی بوده است. در این میان، سکونتگاه های غیررسمی به دلیل ساخت وساز بدون ضابطه و بافت فرسوده در کنار معضلات اقتصادی و اجتماعی بیشتر در معرض این آسیب هستند. اغلب شهرهای کشورهای در حال توسعه با مسئله سکونتگاه های غیررسمی مواجه اند. شکل گیری و رشد این سکونتگاه ها به دلایلی از جمله ساخت و سازهای شتابان و خارج از عرف ساختمانی، از مسائل تهدید کننده برای اجتماعات ساکن در آنها محسوب می شود. از آنجایی که خطر زمین لرزه در اغلب مناطق ایران، سکونتگاه های شهری و از جمله سکونتگاه های غیررسمی را تهدید می کند، بررسی، سنجش و تحلیل میزان آسیب پذیری این سکونتگاه ها در مقابل خطر وقوع زمین لرزه های احتمالی برای بکارگیری اصول مدیریت بحران در مقیاس محله ای ضروری است. هدف این مقاله پیشگیری از آسیب پذیری عناصر کالبدی-فضایی سکونتگاه شهری می باشد. افزایش آسیب پذیری شهرها باعث خسارات و تلفات جانی و مالی زیادی می شود، این موضوع در سکونتگاه های غیررسمی با توجه به ویژگی های ساخت و شکل گیری این سکونتگاه ها از درجه و شدت آسیب پذیری بیشتری برخوردار هستند.نتایج پژوهش ها نشان می دهد مخاطرات طبیعی از مهمترین عوامل انهدامی سکونتگاههای انسانی شناخته شده اند. در این میان، زلزله مخربترین پدیده طبیعی بوده است. از آنجا که با سطح فعلی دانش بشر، جلوگیری از وقوع زلزله ناممکن است، لذا کسب آمادگی لازم برای مواجهه با این رخداد و کاهش آسیب پذیری از آن امری ضروری است. جهت کاهش آسیب پذیری سکونتگاه ها، شناسایی مهمترین مخاطرات منطقه از جمله مخاطرات محیطی ضرورت دارد تا با تاب­آور نمودن شهرها و کاهش خطرات و پیش گیری از وقوع آنها اقدامات لازم انجام شود.

کلیدواژه ها:

پیشگیری ، آسیب پذیری