عادله خسروی - آزمایشگاه تخصصی بیوسرامیک و ایمپلنت، دانشکده علوم و فنون نوین، دانشگاه تهران، ایران
زهرا محمدی - آزمایشگاه تخصصی بیوسرامیک و ایمپلنت، دانشکده علوم و فنون نوین، دانشگاه تهران، ایران

استخوان بافتی است که قابلیت بازسازی بالایی از خود نشان میدهد، با این حال گاهی آسیب وارده به گونه ای است که امکان ترمیم خودبه خودی وجود ندارد. در این موارد میتوان با کمک پزشکی بازساختی و مهندسی بافت، آسیب وارده را ترمیم کرد. زیست مواد سنتزی تا حد زیادی جایگزین پیوندهای استخوانی در درمان آسیبهای استخوانی شده است. این مواد عمدتا بر اساس خواص مکانیکی و زیستی انتخاب شده و با کمک آنها داربستهای زیست فعال و زیست تخریب پذیر طراحی میشود. داربستهای متخلخل نقش مهمی در تشکیل استخوان جدید و رگزایی داشته و قابلیت قرارگیری ژنها، داروها، فاکتورهای رشد و سلولهای بنیادی را دربر دارند. شیشه های زیستفعال از جمله موادی هستند که از آن برای طراحی داربست استفاده میشود. باوجود تردی ذاتی، این شیشه ها دارای خواص مطلوبی برای به کارگیری در مهندسی بافت استخوان دارند. شیشه های زیست فعال بوراتی و بوروسیلیکاتی در مقایسه با شیشه های سیلیکاتی، توانایی خوبی برای افزایش تشکیل استخوان جدید از خود نشان دادهاند. همچنین این شیشه ها سرعت تخریب متناسب با سرعت تشکیل بافت سخت جدید دارند و میتوان آنها را با فلزاتی چون مس، استرانسیم و روی دوپ کرده و خواص آنها را تغییر داد.

شیشه زیست فعال؛ مهندسی بافت؛ بازسازی استخوان؛ داربست؛ شیشه بوروسیلیکاتی