اثر سطح و روش فرآوری دانه کتان بر عملکرد، شاخص های رشد اسکلتی، سلامت و رفتار نشخوار گوساله های شیرخوار

در این پژوهش جهت بررسی اثر سطح و روش فرآوری دانه کتان بر عملکرد گوساله­های شیرخوار، از ۳۵ راس گوساله نر تازه متولد شده نژاد هلشتاین که وزن اولیه آنها ۵/۴±۴۱ کیلوگرم بود، استفاده شد. این آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با هفت تیمار و پنج تکرار انجام شد. تیمارها شامل: ۱- گروه شاهد، ۲- تیمار حاوی پنج درصد دانه کتان خام، ۳- تیمار حاوی ۱۰ درصد دانه کتان خام، ۴- تیمار حاوی پنج درصد دانه کتان میکرونیزه، ۵- تیمار حاوی ۱۰ درصد دانه کتان میکرونیزه، ۶- تیمار حاوی پنج درصد دانه کتان اکسترود و ۷- تیمار حاوی ۱۰ درصد دانه کتان اکسترود بود. کل دوره آزمایشی ۶۰ روز شامل ۱۴ روز دوره عادت­پذیری بود. امتیاز­دهی قوام مدفوع به عنوان شاخص سلامت دام به­صورت روزانه برای هر یک از گوساله­ها در نظر گرفته ­شد. اندازه­گیری میزان شاخص­های رشد اسکلتی با متر و کولیس در ابتدا و انتهای دوره اندازه­گیری شد. جهت بررسی تاثیر تیمارهای آزمایشی بر عملکرد گوساله­ها، میزان ماده خشک مصرفی، افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل خوراک نیز اندازه­گیری شد. تیمارهای آزمایشی تاثیر معنی­داری بر میزان مصرف خوراک روزانه، افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل خوراک نداشت. همچنین شاخص­های رشد اسکلتی، قوام مدفوع و رفتار نشخوار تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. با توجه به نتایج این تحقیق، استفاده از کتان فرآوری شده تاثیر منفی بر عملکرد، شاخص­های رشد اسکلتی و سلامت گوساله­ها نداشته است و می­توان از کتان اکسترود و میکرونیزه در سطح ۱۰ درصد در جیره گوساله­های شیرخوار به عنوان منبع پروتئین و انرژی استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

flaxseed ، processing method ، Health ، Performance ، Suckling calf