اثر برخی منابع آنتی اکسیدانی بر کاهش مسمومیت سالینومایسین در جوجه های تخم گذار
عنوان مقاله: اثر برخی منابع آنتی اکسیدانی بر کاهش مسمومیت سالینومایسین در جوجه های تخم گذار
شناسه ملی مقاله: JR_ARGU-11-2_005
منتشر شده در در سال 1401
شناسه ملی مقاله: JR_ARGU-11-2_005
منتشر شده در در سال 1401
مشخصات نویسندگان مقاله:
محمد رشیدی فتح آبادی - Former MSc Student, Department of Animal Science, Shahr-e-Qods Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
مرتضی مهری - Assistant Professor, Department of Animal Science, Shahr-e-Qods Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
فاطمه شیرمحمد - Assistant Professor, Department of Animal Science, Shahr-e-Qods Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
خلاصه مقاله:
محمد رشیدی فتح آبادی - Former MSc Student, Department of Animal Science, Shahr-e-Qods Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
مرتضی مهری - Assistant Professor, Department of Animal Science, Shahr-e-Qods Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
فاطمه شیرمحمد - Assistant Professor, Department of Animal Science, Shahr-e-Qods Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
جهت بررسی اثر چند منبع آنتیاکسیدانی بر کاهش مسمومیت سالینومایسینی، از ۴۰۰ قطعه جوجه هایلاین ۳۶-w یکروزه در قالب طرح کاملا تصادفی با پنج تیمار و چهار تکرار، در یک دوره ۳۵ روزه استفاده شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: ۱) جیره شاهد، ۲) جیره شاهد منفی حاوی ۰۵/۰ درصد سالینومایسن سدیم، ۳) جیره شاهد منفی + پودر سیر (g/kg۱۵)، ۴) جیره شاهد منفی + ویتامین E (g/kg۲) + سلنیوم (mg/kg۴۵۰)، و ۵) جیره شاهد منفی + مکمل روی-متیونین (mg/kg۱۶۰). افزایش وزن، مصرف خوراک و یکنواختی وزن بهصورت هفتگی اندازهگیری شد. جهت بررسی میزان آنزیمهای آنتیاکسیدانی، آنزیمهای کبدی، الکترولیتها و میزان مالوندیآلدئید (MDA)، در پایان دوره خونگیری انجام شد. نتایج نشان داد که سالینومایسین فعالیت آنزیمهای کبدی و MDA سرم خون (ALP، ALT، AST و MDA به ترتیب ۵/۶۵±۱۷/۵۴۵، ۸۳/۱±۲۰/۳۵، ۴۰/۱۶±۷۵/۳۷۸ و ۹۸/۰±۹۳/۱۸) را نسبت به تیمار شاهد (به ترتیب ۱۵/۷±۳۳/۴۲۰، ۲۲/۱±۶۰/۲۸، ۰۵/۳۷±۷۵/۲۹۳ و ۳۸/۰±۸۸/۱۴) افزایش و میزان آنزیمهای آنتیاکسیدانی سرم (SOD، GPx و CAT در گروه شاهد به ترتیب ۵۵/۷±۵/۱۷۰، ۱۶/۳±۰/۲۱۵ و ۶۵/۲±۵/۳۱۴، و در گروه شاهد منفی به ترتیب ۲۹/۱۱±۷۵/۱۳۴، ۵۸/۱۲±۷۵/۱۹۳ و ۳۴/۱۰±۷۵/۲۸۱) را کاهش داد (۰۵/۰P<)، ولی افزودن ویتامین E و سلنیوم به جیره سبب رفع آثار منفی سالینومایسین بر این فراسنجهها شد (۰۵/۰P<). سالینومایسین سبب کاهش سطح کلر و افزایش سطح پتاسیم سرم خون نسبت به گروه شاهد شد (۰۵/۰P<) و تنها استفاده توام از ویتامین E و سلنیوم این اثر را رفع نمود (۰۵/۰P<). نتایج پژوهش حاضر نشان میدهد استفاده از ویتامین E همراه با سلنیوم در جیره میتواند سبب کاهش عوارض احتمالی سالینومایسین در نیمچههای تخمگذار شود.
کلمات کلیدی: Garlic powder, Zinc-methionine, Salinomycin, selenium, Vitamin E
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1599868/