منشا کانسنگ های مگنتیت و آپاتیت در کانسار مگنتیت- آپاتیت اسفوردی، شمال شرق بافق، جنوب یزد: شواهدی از کانی شناسی، زمین شیمی، ریزدماسنجی، ایزوتوپ های پایدار O-H و ایزوتوپ های ناپایدار U-Pb و Nd-Sm
- سال انتشار: 1401
- محل انتشار: فصلنامه زمین شناسی اقتصادی، دوره: 14، شماره: 4
- کد COI اختصاصی: JR_ECONG-14-4_002
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 158
نویسندگان
دانشجوی دکتری، گروه زمین شناسی، دانشکده علوم زمین، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
استاد، بخش علوم زمین، دانشکده علوم، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
چکیده
داده های سنگ نگاری و کانی شناسی بیانگر حضور پنج نسل آپاتیت و دو نسل مونازیت به صورت گسترده و زنوتیم به صورت محدود در کانسار اسفوردی است. ایزوتوپ های پایدار O-H و محتوای Sr و Mn در آپاتیت های نسل اول و دوم و آپاتیت های ریز بلور توده ای و رگه ای، منشا فسفر در آپاتیت های اسفوردی را در زمره فسفریت های رسوبی قرار می دهند. نسبت مقادیر ۱۴۳Nd/۱۴۴Nd به ۱۴۷Sm/۱۴۴Nd و εNd به میزان P۲O۵ و تفاوت در نسبت ایزوتوپی Nd در آپاتیت های ریز بلور توده ای و رگه ای، بیانگر عدم ارتباط زایشی آنها با سنگ های ریولیتی، دیوریتی و میکرودیوریتی میزبان است. شباهت نسبت ۱۴۳Nd/۱۴۴Nd به ۱۴۷Sm/۱۴۴Ndو εNd به میزان P۲O۵ در آپاتیت های بلورین نسل اول و دوم به نسبت های مشابه آنها در سنگ های میزبان، ناشی از تبلور مجدد کانسنگ فسفاته، تحت تاثیر سیال های ماگمایی و گرمابی با منشا توده های نفوذی نیمه عمیق فلسیک تا حدواسط و بالا رفتن مقادیر εNd آنهاست. تفاوت سنی آپاتیت های نسل دوم و مونازیت های مرتبط با آن (سن سنجی به روش ۲۳۸U/۲۰۶Pb و ۲۰۷Pb/۲۰۶Pb)، وجود آپاتیت و مگنتیت بلورین و بافت برون رستی ایلمنیت در کانی مگنتیت، وجود شواهد انحلالی در نسل های مختلف آپاتیت و مونازیت، نسبت های Ti در مقابل V، Al+Mn در مقابل Ti+V و Mg+Al+Si در مقابل Ti و داده های ایزوتوپ های پایدار O-H بر روی کانسنگ آپاتیت و مگنتیت، بیانگر اختلاط سیالات ماگمایی و گرمابی دما بالا با شورابه های تبخیری غنی از Ca ±Fe، P، REE در بازه های زمانی مختلفی است که سبب منشا چندزادی در کانسار اسفوردی شده است.کلیدواژه ها
کانی شناسی, زمین شیمی, ایزوتوپ های پایدار و ناپایدار, کانسار اسفوردی, بافقاطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.