بهره گیری از مصالح بومی درطراحی نماهای ساختمان های عمومی در فضاهای شهری

امروزه یکی از معضلات بزرگ درمنظر شهری نماهای ساختمان های بزرگ و کوچکی است که افق دید ساکنان شهر را به واسطه ترکیبات ناهماهنگ دررنگ و جنس مصالح مختلف می سازند علاوه براین عدم تناسب درسایز ابعاد ترکیب و جنس مصالح درنماهای ساختمان ها بی توجهی به اقلیم و شرایط بومی منطقه فاکتور مهم دیگریست که از دید مهندسان طراح معمولا پنهان مانده و موجب گردیده تا مصالح بومی چون آجر و بسیاری از سنگهای نفیس استخراج شده از معادن داخلی جای خود را به مصالح بی دوام و ارزان و سریع الوصول وارداتی دهند مصالحی چون سنگهای وارداتی از چین یا نماهای شیشه ای و پوسته های آلومینیومی هدف ازاین تحقیق بررسی معایب و مشکلات مصالح وارداتی جهت بهره گیری درنماهای شهری و ارایه پیشنهاداتی جهت بالا بردن کیفیت مصالح بومی با قیمت مناسب و متناسب با اقلیم های مختلف می باشد نتایج پژوهش حاضر نشان میدهد که نماهای وارداتی از قبیل شیشه های اجرا شده توسط اتصالات عنکبوتی اسپایدر نماهای آلومینیومی و سنگهای مصنوعی علیرغم قیمت ارزان و سرعت بالای اجرا کیفیت مناسب ندارند

کلیدواژه ها:

مصالح بومی ، نماهای شهری ، مصالح وارداتی ، تناسبات اقلیمی