مقایسه تاثیر هشت هفته تمرینات اصلاحی عمومی و بازیهای اصلاحی بر سندرم متقاطع فوقانی دختران نوجوان شهر تبریز

جبرانی داشته باشد و نیز اثرات جبران ناپذیری برای فرد به همراه داشته باشد، لازم است روش ها و راهبردهای مختلف درمانیرا جهت بهبود ناهنجاری استفاده نمود تا در نهایت به روش بهینه دست یافت. هدف کلی از این پژوهش، مقایسه تاثیر هشتهفته تمرینات اصلاحی عمومی و بازی های اصلاحی بر سندرم متقاطع فوقانی دختران نوجوان شهر تبریز می باشد. تحقیقحاضر از نظر روش شناسی از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون بود و از لحاظ هدف تحقیق، از نوع تحقیقاتکاربردی است. جامعه آماری در پژوهش حاضر، دانش آموزان دختر مقطع متوسطه شهر تبریز در سال تحصیلی ۰۱ - ۱۴۰۰ بود.جهت انتخاب نمونه های تحقیق، ابتدا در یک غربالگری اولیه با استفاده از ابزارهای تشخیص ناهنجاری های ستون فقرات، ازافراد مشکوک به ابتلا به ناهنجاری آزمونی به عمل آمد که بر اساس نتایج این آزمون از میان جامعه افراد واجد شرایط کهدارای ناهنجاری های ذکر شده هستند، شناسایی شدند. بنابراین ۳۶ نفر دانش آموز دختر مبتلا به سندرم ناهنجاری های فوقانی۱۲ - ۱۵ ساله انتخاب شدند که معیار انتخاب نمونه ها، افراد سالم، بدون سابقه آسیب دیدگی یا درد در ناحیه ستون فقراتبودند و به طور تصادفی به سه گروه ۱۲ نفری (دو گروه تجربی تمرینات اصلاحی و تمرینات بازیهای اصلاحی و یک گروهکنترل) تقسیم شدند. افراد گروه تجربی به انجام تمرین های اصلاحی جامع و بازی های اصلاحی منتخب پرداختند درحالیکهافراد گروه کنترل ضمن انجام فعالیتهای روزمره خود، هیچ گونه فعالیت منظمی نداشتند. کلیه افراد شرکت کننده در اینپژوهش دارای ناهنجاری کایفوز بزرگتر از ۴۲ درجه، سر به جلو بزرگتر از ۴۶ درجه و شانه به جلو بزرگتر از ۵۲ درجه درمحدوده سنی ۱۲ - ۱۵ سال بودند. جهت اندازه گیری زاویه سر به جلو و شانه به جلو از گونیامتر و برای اندازه گیری قوس کایفوزسینه ای از خط کش منعطف استفاده گردید. برای بررسی توزیع طبیعی متغیرها از آزمون شاپیروویلک و همچنین برای آزمونفرضیه های پژوهش نیز از آزمون آماری تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی بونفرونی برای مقایسه نتایج استفاده شد. نتایجنشان داد که هشت هفته تمرینات اصلاحی عمومی و بازیهای اصلاحی باعث کاهش زاویه کیفوز، شانه به جلو و سر به جلو دردختران نوجوان شهر تبریز شده است (۰۵ / ۰ > P) . بنابراین بهره گیری از تمرینات اصلاحی عملکردی و بازی های اصلاحی بهعنوان بخشی از برنامه های درمانی و توانبخشی برای بهبود مشکلات ناشی از ناهنجاری سندرم متقاطع فوقانی، توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

تمرینات اصلاحی ، بازی های اصلاحی ، سندرم متقاطع فوقانی ، نوجوان