ارزیابی آسیب پذیری ساختمانها و ریسک لرزه ای با رویکردی بر روشهای مرسوم RVS

یکی از مزایای اصلی روشهای مرسوم RVS این است که برای ارزیابی ساختمانها در مناطق مختلف و با سازگاریهای مناسب استفاده میشود. تحولات اخیر در زمینه مهندسی عمران و زلزله به توسعه و پیشرفت روشهای نوین برای ارزیابی خطر در ساختمانها کمک کرده است. این روشهای تحقیق عبارتند از: ارزیابی سریع بصری (RVS)، شاخصهای ریسک لرزه ای و ارزیابی آسیب پذیری، که برای ارزیابی سطوح آسیب در یک ساختمان یا اجزای سازه ای آن ایجاد شده اند. در این مقاله، به بررسی و توضیح روش FEMA، ژاپن، کانادا، یونان پرداخته شده و در انتها، مقایسه بین پارامترهای دخیل در ارزیابی آسیب پذیری صورت پذیرفته است و به لحاظ بازه زمانی، روش ژاپن از موارد دیگر، زمانبر میباشد. روشهای RVS برای ارزیابی سریع قبل و پس از زلزله ساختمانهای بزرگ موجود در مناطق زلزله خیز بر اساس بررسیها پیشنهاد شده اند. برای این امر، باید لرزه خیزی محل، نوع خاک، نوع ساختمان و ویژگیهای مشخصه ساختمان مربوطه به طور جداگانه بررسی شوند و سطح آسیب پذیری هر ساختمان را میتوان با استفاده از روشهای RVS مشخص نمود. روشهای متنوعی در کشورهای مختلف مورد استفاده قرار گرفته است. هر یک از پارامترهای در نظر گرفته شده بر روی عملکرد ساختمانها، باید به طور کامل در نظر گرفته شود. قابل درک است که وزن نسبی آنها باید به منظور ارزیابی RVS ثابت گردد.

کلیدواژه ها:

ارزیابی ، آسیب پذیری ، ریسک ، لرزه ، .RVS