ارزیابی کارایی پایگاههای بارش جهانی و کاربرد آنها در پایش خشکسالی (مطالعه موردی : حوضه آبریز دریاچه ی ارومیه )

در در این تحقیق قابلیت اطمینان سه پایگاه جهان ی بارش شامل CRU-TS-V.۴.۰۱، GPCC-V.۷ و UDEL-V.۴.۰۱ و عملکرد آنها در پایش خشکسالی بر اساس شاخص بارش استاندارد شده (SPI) در حوضه ی ارومیه بین سالهای ۱۹۸۴ تا ۲۰۱۳ ارزیابی شد. نتایج ارزیابی بارش پایگاه ها نشان داد خطای عمده در اطلاعات بارش پایگاههای ، خطای Bias است در حالی که عملکرد آنها بر اساس معیار همبستگی مناسب است . به همین دلیل قبل از ارزیابی پایگاههای بارش در پایش خشکسالی ، Bias اطلاعات پایگاه های بارش حذف گردید. نتایج پایش خشکسالی نشان داد که بین اطلاعات بارش اصلی و اصلاح شده ی پایگاهها در پایش خشکسالی تفاوت معنی داری وجود ندارد. برای مثال برای SPI۹، شاخص موفقیت بحرانی ) (CSI)برای CRU در حالت اصلاح نشده و اصلاح شده به ترتیب برابر ۷۱ و ۷۶ درصد بود و برای GPCC و UDEL در هر دو حالت به ترتیب برابر با ۸۸ و ۵۵ درصد بوده است . در نتیجه می توان ادعا کرد که خطای Bias در محاسبه شاخص SPI تاثیر زیادی ندارد زیرا در فرآیند محاسبه شاخص (استانداردسازی ) Bias به طور چشم گیری کاهش م ی یابد. نتایج این تحقیق نشان داد که GPCC مناسب ترین پایگاه بارش در حوضه ارومیه برای مطالعات خشکسالی است .

کلیدواژه ها:

اصلاح بایاس ، شاخص موفقیت بحرانی ، CRU ، GPCC ، . UDEl