ارزیابی برنامه های ضمانت اعتبار شرکت های فناور نوپا در ایران و ارائه راهکارهای سیاستی

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 195

فایل این مقاله در 32 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JTDM-10-1_003

تاریخ نمایه سازی: 16 بهمن 1401

چکیده مقاله:

دسترسی پایدار و آسان شرکت های فناور نوپا به منابع مالی به ­واسطه نقش قابل توجه آن ها در توسعه اقتصاد دانش بنیان از اهمیت ویژه ای برخوردار است. بررسی ها نشان می دهد از میان اقدامات مداخله ای غیرمستقیم، برنامه های ضمانت اعتبار به دلیل نیاز به بودجه محدود و اثر اهرمی مناسب، بیشتر موردتوجه دولت ها برای تسهیل تامین مالی بنگاه ها قرار گرفته اند. در پژوهش حاضر با استفاده از روش مطالعه پیمایشی، بیش از ۴۰۰ شرکت برای بررسی وضعیت برنامه های ضمانت اعتبار شرکت های فناور نوپا در ایران موردمطالعه قرار گرفتند. براساس نتایج پژوهش، نظام ارزیابی و اعتبارسنجی و تضامین و وثایق مهم ترین چالش­های بنگاه های مذکور در حوزه تامین مالی می باشند. همچنین ضعف، کمبود و یا فقدان مواردی نظیر نظام ارزیابی و اعتبارسنجی، سهولت دسترسی به منابع مالی، تنوع در ابزارهای ضمانت، نهادهای واسط حوزه فناوری، تامین تضامین و وثایق و مداخله و حمایت دولت به عنوان چالش های اصلی موفقیت برنامه های ضمانت اعتبار شرکت های فناور نوپا شناخته شدند. براین اساس بهبود سیاست های دولت، توسعه ابزار و مدل های ضمانت، ایجاد پایگاه متمرکز و قابل اعتماد داده های ریسک اعتباری و شبکه سازی برای تسهیل تعاملات به عنوان دلالت های سیاست گذاری استخراج و توصیه شدند.

کلیدواژه ها:

نهادهای ضمانت اعتبار ، شرکت های فناور نوپا ، تامین مالی نوآوری ، پایگاه داده های ریسک اعتباری ، روش پیمایش

نویسندگان

محمدمهدی فریدوند

دانشجوی دکترای تخصصی مدیریت تکنولوژی، گروه مدیریت تکنولوژی، دانشکده مدیریت و اقتصاد، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

مهدی الیاسی

عضو هیئت علمی، گروه مدیریت فناوری و کارآفرینی، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران. استاد مدعو، دانشکده مدیریت و اقتصاد، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

رضا رادفر

عضو هیئت علمی، گروه مدیریت تکنولوژی، دانشکده مدیریت و اقتصاد، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Adhikary, B. K., Kutsuna, K., & Stephannie, S. (۲۰۱۹). Does ...
  • https://EconPapers.repec.org/RePEc:onb:oenbfs:y:۲۰۱۸:i:۳۶:b:۳Gozzi, J., & Schmukler, S. (۲۰۱۶). Public credit guarantees and ...
  • Hansen, A., Kimeria, C., & Ndirangu, B. (۲۰۱۲). Assessing credit ...
  • (۲۰۱۹). Role of credit guarantee scheme in the development of ...
  • Routledge. https://doi.org/۱۰.۴۳۲۴/۹۷۸۰۴۲۹۴۰۱۰۶۰-۱۰Khwaja, A. I., & Mian, A. (۲۰۰۵). Do lenders ...
  • https://doi.org/۱۰.۱۱۱۱/j.۱۴۶۷-۸۳۸۱.۲۰۱۱.۰۲۰۶۱.xPanetta, I. C. (۲۰۱۲). An analysis of credit guarantee schemes: ...
  • https://doi.org/۱۰.۱۰۱۶/j.eap.۲۰۱۸.۰۹.۰۱۱Zander, R., Miller, C., & Mhlanga, N. (۲۰۱۳). Credit guarantee ...
  • نمایش کامل مراجع