بررسی نقش مدیریت دانش در نوآوری سازمانی در میان کتابداران کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران

هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی رابطه بین مدیریت دانش و نوآوری سازمانی در میان کتابداران کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران است. این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه کتابداران شاغل در کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران است که بر اساس جدول کرجسی و مورگان ۲۷۴ نفر به صورت تصادفی ساده مورد مطالعه قرار گرفتند. پس از گردآوری داده ها با استفاده از پرسشنامه، به منظور تجزیه و تحلیل داده ها ازروش های آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد. یافته ها نشان داد از میان مولفه های مدیریت دانش، مولفه بکارگیری دانش بیشترین میزان میانگین را در میان کتابداران کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران داشته است و وضعیتنوآوری سازمانی در میان کارکنان این دانشگاه بیش از حد متوسط برآورد شد. همچنین یافته ها نشان داد بین خلق دانش، تسهیم دانش و بکارگیری دانش با نوآوری سازمانی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد اما بین مولفه ذخیرهو سازماندهی دانش با نوآوری سازمانی رابطه معناداری مشاهده نشد. نتایج این پژوهش گویای وجود رابطه مثبت و مستقیم بین مدیریت دانش و نوآوری سازمانی بود؛ بدین معنا که هر چقدر تلاش برای اجرای مدیریت دانش ومولفه های آن در سازمان بیشتر گردد به همان میزان شاهد افزایش خلاقیت و نوآوری در میان کارکنان سازمان خواهیم بود.

کلیدواژه ها:

مدیریت دانش ، خلق دانش ، ذخیره دانش ، تسهیم دانش ، کاربرد دانش ، نوآوری سازمانی