علیرضا جوان پور - کارمند شهرداری مشهد

سازمان یادگیرنده سازمانی است که مهارت ایجاد، کسب و انتقال دانش و تعدیل رفتار را بر اساس دانش و بینش جدید دارد. این تعریف از یک حقیقت ساده ناشی می شود: اگر قرار باشد یادگیری رخ دهد ایده های تازه حیاتیهستند. این نوع سازمان توانایی ایجاد، کسب و انتقال دانش را دارد. سازمان یادگیرنده رفتارهای خود را طوری تعدیل می کند که منعکس کننده دیدگاه های جدید باشند. چنین سازمانی با استفاده از ساختار و استراتژی، امکان یادگیری برای اعضا را فراهم کرده و به طور مداوم خودش را متحول می کند. دلیل توسعه نوع سازمان ها فشارهای وارده بر سازمان ها در دنیای مدرن و تلاش آنها برای رقابتی ماندن در فضای کسب و کار است. چیزی که درگذشته سازمان ها را از یکدیگر متمایز می کرد، پول و ثروت بیشتر بود، اما در دنیای امروز، «یادگیری» مهمترین وجه تمایز سازمان ها از یکدیگر است. یادگیری سازمانی و مدیریت دانش عرصه سازمانی را متحول کرده اند. اگر سازمان ها به سرمایه فکری خود ارج می نهند دلیل اصلی آنها تمرکز بر یادگیری است. با توجه به اهمیت این موضوع در این مقاله به شکل مروری به سازمان یادگیرنده و نقش آن در سازمان های دولتی پرداخته ایم و پیشنهاداتی برای سازمان ها ارائه شده است.

یادگیری، سازمان یادگیرنده، سازمان ها