بررسی تاثیر دستاورد های اتحاد راهبردی بر مدیریت سازمان های پروژه محور

امروزه سازمان ها دیگر به عنوان یک واحد تولیدی یا خدماتی به طور مجزا نمی توانند موفق به کسب مزیت های رقابتی و افزایش سهم بازار خود شوند و نیازمند یک مشارکت برنامه ریزی شده و اصولی می باشند. سازمان های پروژه محور و به طبع آن پروژه های ساخت به منظور بهره گیری از ظرفیت کامل زنجیره تامین مشارکتی، از استراتژی، چهارچوب سازمانی و روش هایی برای دستیابی به مزیت رقابتی زنجیره تامین استفاده می کنند. اما تکامل زنجیره تامین بطور کامل صورت نمی گیرد . سازمان ها به جای اینکه مجبور باشند در تمامی زمینه ها بهترین عملکرد را داشته باشند، میتوانند از توانمندی های محوری سایر سازمانها به منظور بهینه سازی قابلیت ها و افزایش اثربخشی یکدیگر بهره گرفته و سطح رضایتمندی مشتریان خود را ارتقا دهند. این مشارکت نیازمند یک نظارت دقیق و نظاممند هست که در صورت بی توجهی به آن به زوال گرویده و درنتیجه سهم رقابتی خود را به رقبا می دهند (کوگلین ۱۹۹۸) . پژوهش حاضر با هدف بررسی مزایا، نتایج و دستاوردهای اتحاد راهبردی بر عوامل کلیدی موفقیت مدیریت پروژه انجام شده است. دستاورد های اتحاد و عوامل کلیدی موفقیت از ادبیات موجود در این زمینه جمع آوری شد و سپس از مدیران ارشد و میانی سازمان های پروژه محور به عنوان جامعه آماری استفاده شد. و با استفاده از تکتیک DMATEL عوامل تاثیر گذار و تاثیر پذیر اتحاد راهبردی بر عوامل کلیدی موفقیت پروژه مشخص گردید. نتایج این پژوهش می تواند چراغ راهی باشد برای مدیران پروژه که در برقراری اتحاد راهبردی به چه مسائلی بیشتر توجه کنند تا تاثیر بیشتری در موفقیت پروژه داشته باشد.

کلیدواژه ها:

اتحاد راهبردی ، عوامل کلیدی موفقیت ، سازمان های پروژه محور