توسعه کاربردهای الگوریتمیک در معماری مرور و تحلیلی بر سیستم های L

بیان مسئله: سیستمهای L یکی از الگوریتمهای محاسبه فرایند خودسازمانده «رشد حساس به محیط» گیاهان و یکی از پنج روش اصلی مولد هستند که با توجه به ساختار و زمینه اصلی کاربرد، پتانسیلهای زیادی در معماری نوید میدهند، اما در عین حال، نمونههای بهکارگیری آنها در معماری اندک بوده و هنوز بهمیزان کافی توسعه نیافتهاند. لذا توسعه آنها مستلزم مطالعهای مروری جامعی است که ضمن بررسی در زمینه اصلی و شناسایی پتانسیلهای محتمل، مروری بر پیشینه کاربردهای آن در معماری و همچنین در سایر زمینهها از جمله شهرسازی، مهندسی سازه، هوافضا و غیره کرده و ضمن تقسیمبندی و مقایسه این کاربردها، با این دیدگاه پیشنهاداتی جهت توسعه ارائه کند.هدف پژوهش: هدف از این پژوهش بررسی جامع سیستم های L و شناسایی کاربردها و پتانسیل های آن در معماری است.روش پژوهش: این مقاله مروری، بهروش توصیفی-تحلیلی بوده و گردآوری دادهها در آن بهصورت اسنادی است. اسناد استفاده شده در این مقاله شامل انواع مقالات، کتابها، پایاننامهها و مسابقات معماری معتبری است که تمام یا بخشی از آنها به پژوهش درمورد کاربردهای معماری و سایر کاربردهای مرتبط سیستمهای L می پردازد که از حدود سال ۲۰۰۰ م. بهبعد انتشار یافتهاند.نتیجه‫گیری: با بررسی الگوریتم در زمینه گیاه شناسی، مشاهده میشود پنج کانسپت اصلی سیستمهای L عبارتند از: توسعه، انتزاع، خودمتشابهی، پیچیدگی درعین سادگی و توپولوژی؛ که در این میان کانسپت توسعه در معماری کاربرد بیشتری داشته، درحالی که سایر کانسپتها کمتر موردتوجه بوده است. در این زمینه رصد کاربردها در حوزههای دیگر و متدلوژیهای بهکارگرفته الهامبخش خواهد بود که در بخش سوم با بررسی جامع، ضمن تقسیمبندی کاربردهای مختلف، به مرور آن پرداخته شده است. روند تحقیقات در کاربرد معماری سیستمهای L شناسایی و دلایل کاهش آن در سالهای اخیر و پیشنهاداتی در راستای توسعه بیان میشود. تحلیلهای دیگری نیز از جمله اعتبار علمی اسناد، انواع کاربردها، روشهای استفاده از سیستم L و مرحله استفاده از آن در طراحی نیز ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

سیستم هایL ، خودمتشابهی ، توپولوژی ، انتزاع ، توسعه ، معماری الگوریتمیک