ایفاء دین از ناحیه غیر مدیون و استثنائات وارده بر آن

شرایط و ماهیت تاسیس حقوقی ایفای دین از ناحیه ثالث با وجود نهادهای حقوقی موازی شبیه آنکماکان دارای ابهام است و مصادیق آن به صراحت نیامده و حسب فراخور، هر شخص مانند فقها وحقوقدانان و دادگستری اقدام به تفسیر از آن نمودند که هر چند راهگشا بوده، ولی موجب رفع کامل اینسردگمی نشده است. لذا تصویب قانون صریح و روشن به همراه ایجاد شرایط آسان تر حق مراجعه ثالث بهمدیون، از ضروریات است. ازجمله موارد تسهیل وتکمیل این نهاد حقوقی (ایفا ثالث) ازسوی مقنن می تواندایجاد ادله اثبات دعوی آسان تر براساس مقتضای توسعه اقتصادی واجتمایی باشد که بی تردید جهت عبورازدیوار اذن قبلی ازسوی مدیون کارساز خواهد بود مثل اینکه مقنن می تواند مواردی رامقرر نماید کهنیازمند به اذن ازسوی مدیون نیست مانند پرداخت بدهی های مدیون که مستند به اسناد رسمی یا آرایقطعی ولازم الجرا محاکم باشد یا چنانچه ثالث به قصد احسان وکمک از طرف مدیون دین او را پرداخت مینماید هرچند اجازه از سوی مدیون نداشته ولی حق مراجعه به مدیون رادارا باشد . ناگفته نماند که با تفسیرموسع درباره ماده ۲۶۷ قانون مدنی مثال های اخیر قابل استخراج است کما اینکه دیوان عالی کشور نمونههایی از این دست را بیان نموده اند ولی ذکر این موضوعات از ناحیه مقنن نگرانی احتمالی تضییع حقوق ثالث را منتفی می نماید

کلیدواژه ها:

ایفاء دین ، مدیون ، ثالت ، قانون مدنی