فرهاد رجبی - دانشجوی دکتری گروه آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، پردیس البرز دانشگاه تهران، تهران، ایران
هومن مینونژاد - دانشیار گروه بهداشت و طب ورزشی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
فواد صیدی - دانشیار گروه بهداشت و طب ورزشی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
رضا رجبی - استاد گروه بهداشت و طب ورزشی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

هدف:هایپر کایفوزیس پشتی جز ناهنجاری های شایع در میان کودکان می ­باشد. در سال های اخیر از جمله روش های اصلاحی که در کنار حرکات اصلاحی به منظور پیشگیری و اصلاح ناهنجاری های اسکلتی عضلانی کودکان مورد استفاده قرار گرفته است، بازی های اصلاحی است که در آن اهداف اصلاحی در قالب و شکل بازی با هدف پیشگیری و اصلاح ناهنجاری های وضعیتی کودکان اعمال می­ شود. هدف از انجام پژوهش مقایسه اثر و ماندگاری یک دوره بازی های اصلاحی با حرکات اصلاحی منتخب بروی زاویه کایفوز پشتی پسران ۱۰ تا ۱۲ سال می ­باشد.روش بررسی:تحقیق حاضر به روی ۹۰ نمونه پسر با با میانگین سنی (۲۰/۸۰±۱۱/۰)، میانگین قد (۵/۹۱ ± ۰/۷۸) و میانگین وزن (۴/۷۵ ± ۳۹/۶۹) که به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب شدند و به ۳ گروه بازی های اصلاحی، حرکات اصلاحی و کنترل به صورت تصادفی تقسیم شدند اجرا شد. نمونه های گروه های تجربی به مدت ۸ هفته در هفته ۳ جلسه در جلسات ۳۰ الی ۶۰ دقیقه ­ای حرکات اصلاحی و بازی های اصلاحی مربوط به خود را اجرا نمودند.لازم به ذکر است گروه کنترل در این مدت فعالیت عادی زندگی خود را انجام دادند. میزان زاویه هایپر کایفوزیس پشتی نمونه ها برای ورود به تحقیق بزرگتر از ۴۰ درجه در نظر گرفته شد و با استفاده از خط کش منعطف اندازه­گیری شد. به منظور بررسی میزان ماندگاری و اثربخشی تمرینات پس از ۸ هفته از پایان تمرینات میزان هایپر کایفوزیس پشتی دو مرحله دیگر در مراحل پس آزمون و پیگیری مورد اندازه­گیری قرار گرفت.یافته ها:نتایج آزمون تحلیل واریانس با اندازه ­های تکراری تفاوت معنی داری را در گروه بازی های اصلاحی در مرحله پیش آزمون ۲/۴۰±۴۵/۶۲، با مرحله پس آزمون ۲/۲۴±۴۲/۴۶ و مرحله پیگیری ۲/۰۹±۴۲/۴۲ و در گروه حرکات اصلاحی منتخب در مرحله پیش آزمون ۲/۵۹±۴۵/۸۱ با مرحله پس آزمون ۲/۳۶±۴۲/۲۶ و مرحله پیگیری ۲/۲۷±۴۲/۵۲ نشان داد (۰/۰۵≥p). همچنین تفاوت معنی داری در گروه کنترل در مرحله پیش آزمون ۱/۵۹±۴۴/۹۳ با مرحله پس آزمون ۱/۷۹±۴۵/۲۶ و  مرحله پیگیری ۱/۸۴±۴۵/۲۶ مشاهده نشد (۰/۰۵≤p). به علاوه اندازه اثر در گروه بازی های اصلاحی ۰/۸۵، در گروه حرکات اصلاحی منتخب ۰/۸۱ و  گروه کنترل ۰/۸۰ بدست آمد که نشان دهنده اثر بالای پروتکل های تمرینی در دو گروه تجربی تحقیق بود. به علاوه نتایج آزمون تحلیل کواریانس تفاوت معنی داری در زاویه هایپر کایفوزیس پشتی بین ۳ گروه در مرحله پس آزمون و پیگیری نشان داد (۰/۰۵≥p) که به منظور بررسی این تفاوت از آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد. نتایج این آزمون نشان داد در مرحله پس آزمون و پیگیری در گروه های تجربی تفاوت معنی داری وجود ندارد که نشان از ماندگاری اثر بازی های اصلاحی و حرکات اصلاحی منتخب داشت (۰/۰۵≤p).و تفاوت موجود بین گروه های بازی  های اصلاحی و حرکات اصلاحی منتخب با گروه کنترل بوده است (۰/۰۵≥p).نتیجه گیری:بازی های اصلاحی و حرکات اصلاحی منتخب دارای تاثیر مثبت و مشابه، همچنین ماندگاری اثرات تمرین بر زاویه هایپرکایفوزیس پشتی پسران ۱۰ تا ۱۲ سال می­باشند. بدین ترتیب در مقایسه با حرکات اصلاحی اجرای هشت هفته بازیهای اصلاحی در قالب روشی موثر و مستقل به عنوان روش جایگزین حرکات اصلاحی در اصلاح ناهنجاری هایپرکایفوزیس پشتی پسران ۱۰ تا ۱۲ سال توصیه می ­شود

بازی های اصلاحی, حرکات اصلاحی منتخب, هایپرکایفوزیس, ماندگاری