بررسی تغییرات بیان ژن HaRIC_B و عامل رونویسی از تیپ MYB در پاتوسیستم آفتابگردان-اسکلروتینیا
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 183
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ARPP-9-2_001
تاریخ نمایه سازی: 4 بهمن 1401
چکیده مقاله:
چکیده پوسیدگی اسکلروتینیایی یقه ساقه که توسط قارچ Sclerotinia sclerotiorum ایجاد میشود، یکی از مهم ترین بیماری های قارچی آفتابگردان در ایران به شمار میرود. استفاده از ژنوتیپهای متحمل به بیماری یکی از اقتصادیترین روش های مقابله با بیماری است. اخیرا در مکان یابی ارتباطی برای مقاومت به بیماری پوسیدگی اسکلروتینیایی در آفتابگردان، ارتباط معنی داری بین بروز کمتر نکروز ناشی از اسکلروتینیا و بیان ژن HaRIC_B مشاهده شده است. از طرف دیگر، بیان ژن های دفاعی به شدت توسط عوامل رونویسی تنظیم میگردند. در این پژوهش، میزان بیان ژن HaRIC_B و عامل رونویسی از تیپ MYB در لاین های LC۱۰۶۴C/۸*A (جزئی مقاوم) و SDR۱۹ (حساس) آفتابگردان بعد از آلودگی با جدایهی A۳۷ قارچ عامل بیماری Sclerotinia با روش واکنش زنجیره ای پلی مراز در زمان واقعی بررسی شد. در بررسی الگوی بیان ژن HaRIC_Bدر دو لاین مورد مطالعه مشاهده شد که میزان بیان ژن در لاینLC۱۰۶۴C/۸*A با گذشت زمان بعد از آلودگی با قارچ عامل بیماری رفته رفته افزایش یافته است. همچنین در مقایسه بیان ژن در ۲ لاین دیده شد میزان بیان در لاینLC۱۰۶۴C/۸*A در مقایسه با لاین SDR۱۹ در هر یک از زمان های بعد از آلودگی بیشتر است. در مقایسه الگوی بیان ژن HaRIC_B و عامل رونویسی از تیپ MYB ، یک ارتباط منطقی بین میزان بیان دو ژن مخصوصا در ژنوتیپ LC۱۰۶۴C/۸*A مشاهده شد. بنابراین احتمالا عامل رونویسی از تیپ MYB در تحریک بیان ژن HaRIC_B و بنابراین در القاء مقاومت به پوسیدگی اسکلروتینیایی در آفتابگردان موثر باشد که البته نیاز به بررسی های بیشتر دارد. با تایید مقاومت لاین LC۱۰۶۴C/۸*A در مقابل عامل بیماری اسکلروتینیا در سطح مولکولی، میتوان بالقوه از لاین مذکور در تولید ارقام هیبرید مقاوم در اصلاح نباتات متداول استفاده نمود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
نوش آفرین بروکانومادلو
دانشجوی سابق کارشناسی ارشد بیوتکنولوژی کشاورزی، گروه بیوتکنولوژی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)، قزوین. ایران.
رامین حسینی
دانشیار، گروه بیوتکنولوژی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)، قزوین. ایران.
رضا درویش زاده
استاد، گروه تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه ارومیه.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :