هاجر بهرامی - MSc of Clinical Psychology of Child and Adolescence, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran
وحید نجاتی - PhD of Cognitive Neuroscience, Assistant Professor, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran
حمیدرضا پوراعتماد - PhD of Neuropsychology, Associate Professor, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran

مقدمه: لکنت اختلال شایعی در میان کودکان و نوجوانان می باشد. هدف از این مطالعه مقایسه سرعت حرکتی و برتری جانبی در کودکان و نوجوانان مبتلا به لکنت رشدی و همتایان سالم بود.مواد و روش ها: این پژوهش از نوع مقطعی- تحلیلی بود. با روش نمونه گیری در دسترس و به کمک تشخیص یک گفتار درمانگر، ۳۰ دانش آموز مبتلا به لکنت رشدی و ۳۰ دانش آموز نیز به عنوان همتایان سالم از مدارس مقاطع ابتدایی و راهنمایی شهریار انتخاب گردید. هر گروه شامل ۲۶ پسر و ۴ دختر بود و میانگین سنی آن ها ۱۲ سال به دست آمد. تکلیف ضربه زدن با انگشت به عنوان آزمون عصب- روان شناختی جهت ارزیابی مورد استفاده قرار گرفت. از آزمون های Dependent t و Independent t و نرم افزار آماری ۱۸SPSS جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد.یافته ها: بین دو گروه از نظر سرعت حرکتی تفاوت معنی داری وجود داشت (۰/۰۰۰۱ ≤ P). همچنین برتری جانبی در هر دو گروه الگوی مشابهی داشت (۰/۳۵ = P). سرعت حرکتی دست راست (مربوط به نیمکره چپ) برتری معنی داری نسبت به سرعت حرکتی دست چپ (مربوط به نیمکره راست) در هر دو گروه داشت. در نتیجه نیمکره چپ در هر دو گروه نیمکره برتر می باشد.نتیجه گیری: وقتی تولید زبان آسیب دیده است، مشکلاتی در سرعت حرکتی اندام های پیرامونی نیز ظاهر می شود. در ارزیابی بالینی و مداخلات مربوط به گروه های مبتلا به لکنت باید به همزمانی آسیب های زبانی و نقص های حرکتی توجه شود. به علاوه، ممکن است برتری جانبی نامعمول پیامد اختلال لکنت و نه بخشی از سبب شناسی آن باشد.کلید واژه ها: سرعت حرکتی، برتری جانبی، نامتقارنی، لکنت رشدی