زهرا نوبخت - Pediatric Neurorehabilitation Research Center, Department of Occupational Therapy, University of Welfare and Rehabilitation Sciences, Tehran, Iran
مهدی رصافیانی - Assistant Professor, Pediatric Neurorehabilitation Research Center, Department of Occupational Therapy, University of Welfare and Rehabilitation Sciences, Tehran, Iran
پوریا رضاسلطانی - Department of Information Technology, University of Welfare and Rehabilitation Sciences, Tehran, Iran

مقدمه: فلج مغزی شامل ناهنجاری های غیر پیش رونده به مغز در حال رشد است که منجر به بروز دسته ای از مشکلات حرکتی می شود. علاوه بر مشکلات حرکتی که بر میزان مشارکت کودک فلج مغزی تاثیرگذار است، عوامل محیطی نیز می تواند میزان مشارکت را کاهش یا افزایش دهد. هدف این مطالعه، بررسی اثر ناتوانی بر میزان مواجهه با موانع محیطی بود. مواد و روش ها: ۷۵ نفر از والدین کودکان فلج مغزی ۱۲-۵ ساله در دو مرکز توان بخشی تهران به صورت در دسترس به تکمیل پرسش نامه عوامل محیطی بیمارستان Craig (Craig hospital inventory of environmental factors یا CHIEF) و پرسش نامه ویژگی های فردی پرداختند. محقق با گرفتن اطلاعات از والدین به تعیین سطح توانایی دستی، عملکرد حرکتی و سطح شناختی کودک پرداخت. یافته ها: والدین کودکان فلج مغزی بیشترین میزان مواجهه این کودکان را با موانع به ترتیب در خرده مقیاس سرویس ها، کمک و سیاست ها گزارش نمودند. مقایسه نمره خرده مقیاس ها و نمره کل از نظر سطح شناختی، توانایی دستی و عملکرد حرکتی درشت کودک تفاوت معنی داری را نشان داد. نتیجه گیری: موانع محیطی متعددی برای مشارکت کودکان فلج مغزی وجود دارد و با کاهش عملکرد کودک میزان مواجهه با این موانع بیشتر خواهد بود. اصلاح موانع محیطی موجود و فراهم نمودن تسهیلات متناسب با معلولیت کودکان برای مشارکت آن ها ضروری است. کلید واژه ها: موانع محیطی، فلج مغزی، مشارکت، کودک و ناتوانی