تاثیر سطوح مختلف محلولپاشی متانول بر سیب زمینی بهاره تحت مدیریت کودی

به منظور بررسی سطوح مختلف محلولپاشی متانول بر سیب زمینی بهاره تحت مدیریت کودی آزمایشی به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال ۱۳۹۵ در مزرعه آموزشی در شهرستان هیرمند انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل ۷ سطح کودی شامل ۱۰۰ درصد کود NPK، ورمی کمپوست، کود دامی، کود نانو، تلفیقی از ۵۰ درصد کود NPK + ۵۰ درصد ورمی کمپوست، ۵۰ درصد کود NPK + ۵۰ درصد کود دامی و ۵۰ درصد کود NPK + ۵۰ درصد کود نانو به عنوان عامل اصلی و سطوح مختلف متانول در چهار سطح صفر، ۱۰، ۲۰ و ۳۰ درصد حجمی به عنوان عامل فرعی بودند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس داده­های آزمایش نشان داد که اثر متقابل مدیریت کودی و محلول پاشی متانول تاثیر معنی­دار بر تمامی صفات مورد مطالعه به جز روز تا ۵۰ درصد گلدهی، روز تا پوشش کامل، روز تا رسیدگی و کربوهیدارت غده داشت. نتایج مﻘایسه میانگین اثرات متقابل نشان داد که در تیمار کاربرد تلفیقی کود شیمیایی و نانو بهمراه مصرف ۲۰ درصد حجمی متانول بیشترین میزان عملکرد غده بزرگ و عملکرد کل (۰۵/۲۸ تن در هکتار) بدست آمد. همچنین بیشترین میزان کربوهیدرات و کمترین میزان کاتالاز و پراکسیداز از این تیمار کودی بدست آمد. می توان نتیجه گیری کرد که برای افزایش و بهبود ویژگی های کمی و کیفی سیب زمینی کاربرد تلفیقی کود شیمیایی و نانو بهمراه محلولپاشی ۲۰ درصد حجمی متانول قابل توصیه است.

کلیدواژه ها:

اسکوربات ، پراکسیداز ، تنش آبی ، عملکرد غده ، کربوهیدرات ، کود دامی ، گلدهی