جابر پناهنده - گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
سودا رشیدی - گروه باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
صاحبعلی بلندنظر - گروه باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
جاوید عمارت پرداز - فیزیولوژی گیاهان زراعی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز

برای بررسی تاثیر استفاده از گونه وحشی به عنوان پایه در گیاهان پیوندی بر تحمل به شوری گوجه فرنگی رقم مانی میکر، آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه سطح مختلفی از شوری حاصل از کلرید سدیم با غلضت های صفر، ۴۰ و ۸۰ میلی مولار به  همراه محلول هوگلند در شرایط کشت هیدروپونیک با بستر پرلایت درگلخانه هیدروپونیک گروه علوم باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز صورت گرفت، که در این آزمایش گوجه فرنگی  زراعی رقم مانی میکر به عنوان یک رقم حساس به شوری (پیوندک) با پیوند روی دو اکسی شن از گونه وحشی پمپینلیفولیوم (پایه) و به همراه رقم مانی میکر بدون پیوند و نیز گیاهان خودپیوندیمانی میکر مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج نشان داد که افزایش شوری تاثیر منفی بر میزان سطح برگ و عملکرد و تعداد کل میوه برداشتی از گوجه فرنگی مانی میکر داشته است که در این میان  مانی میکر پیوندی روی پایه های پمپینلیفولیوم بهترین عملکرد را در شرایط مختلف شوری از خود نشان دادند. همچنین در بالاترین غلظت شوری کمترین مقدار سدیم در ترکیبات پیوندی پمپینلیفولیوم مشاهده گردید.استفاده از پایه های پیوندی گونه پمپینلیفولیوم نسبت به گیاهان غیر پیوندی و خود پیوندی رقم مانی میکر در شرایط شوری نتایج بهتری را نشان داد و در شوری ۸۰میلی مولار کلرید سدیم در مقایسه با گیاهان غیر پیوندی  ۶۹% افزایش عملکرد داشتند.

ارقام وحشی, گیاهان پیوندی, خود پیوندی, عملکرد میوه, هیدروپونیک