محلول‎پاشی سلنیوم و روی به منظور بهبود عملکرد و اجزای عملکرد ژنوتیپ‎های کلزا در شرایط تاریخ‎های کشت رایج و تاخیری

چکیده اهداف: به‎منظور بررسی پاسخ ژنوتیپ‎های کلزا به محلول‎پاشی ریزمغذی‎ها و تاریخ کاشت آزمایشی دو ساله (۱۳۹۵-۱۳۹۳) در کرج انجام شد.   مواد و روش‎ها: آزمایش بصورت فاکتوریل-کرت خرد شده در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. عامل اول شامل سه تاریخ کاشت ۱۵ مهر (رایج)، ۲۵ مهر و ۵ آبان (تاخیری)، عامل دوم شامل چهار سطح محلول‎پاشی با آب خالص (شاهد)، سلنیوم (۵/۱ درصد)، روی (۵/۱ درصد)، سلنیوم و روی (۵/۱ درصد)، و عامل سوم پنج ژنوتیپ اس دبلیو۱۰۲، احمدی، جی کی اچ۲۶۲۴، جی کی-گابریلا و اکاپی بود. تاریخ کاشت و محلول‎پاشی به‎صورت فاکتوریل در کرت‎های اصلی و ژنوتیپها بصورت کرت خرد شده در کرت‎های فرعی قرار گرفتند.   یافته‎ها: تعداد خورجین در بوته، تعداد دانه در خورجین، طول خورجین، وزن دانه، بیوماس، عملکرد دانه و روغن به‎طور معنی‎داری تحت تاثیر تاریخ کاشت، محلول‎پاشی و ژنوتیپ قرار گرفتند. نتایج نشان داد که در تیمارهای محلول‎پاشی بیشترین عملکرد دانه و روغن به ترتیب با ۳۶۹۲ و ۱۵۱۲ کیلوگرم در هکتار مربوط به  محلول پاشی سلنیوم و روی بود. میانگین عملکرد دانه و روغن ژنوتیپ‎های کلزا در تاریخ کاشت ۲۵ مهر ۷/۴۵ و ۴۹ درصد و در تاریخ کاشت ۵ آبان ۵/۵۲ و ۵۲ درصد نسبت به تاریخ کاشت ۱۵ مهر کاهش یافتند.   نتیجه‎گیری: نتایج نشان داد که در شرایط اقلیمی کرج در تاریخ کاشت ۱۵ مهر ژنوتیپ جی کی-گابریلا و در تاریخ‎های کاشت ۲۵ مهر و ۵ آبان ژنوتیپ جی کی اچ۲۶۲۴ با محلول‎پاشی سلنیوم و روی می‎توانند بیشترین عملکرد دانه و روغن را تولید کنند.

کلیدواژه ها:

رقم ، عملکرد دانه ، عملکرد روغن ، عناصر ریزمغذی ، کشت تاخیری