ارزیابی عملکرد پروژه های آبخیزداری بر میزان فرسایش وحمل رسوب در حوضه ی آبخیز سد سیوند، استان فارس
محل انتشار: مجله هیدروژیومورفولوژی، دوره: 5، شماره: 14
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 163
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_HYD-5-14_010
تاریخ نمایه سازی: 4 بهمن 1401
چکیده مقاله:
چکیده هدف از تحقیق حاضر نیز ارزیابی پروژههای آبخیزداری بیولوژیک، مدیریتی و سازهای و تاثیر آن بر روی میزان کاهش فرسایش، رسوب و پارامترهای پوشش حفاظتی زمین در فاصلهی سالهای اجرای ۱۳۸۰-۱۳۸۹ در حوضهی آبخیز شهری خرمبید از سرشاخههای سد سیوند در استان فارس است. بدین منظور امتیاز عاملهای مدل تجربی MPSIAC اصلاح شده به کمک نرمافزار GIS برای شرایط قبل و بعد از عملیات آبخیزداری بر روی دامنه و برداشت مستقیم رسوب پشت سازهها تعیین شد. سپس با مقایسهی تغییر امتیاز عاملها، اثرگذارترین برنامههای آبخیزداری مشخص گردید. همچنین با مقایسهی تغییر مساحت کلاسهای رسوبدهی، ارزیابی تغییر کلاسها نیز انجام شده است. نتایج تحقیق نشان داد امتیاز عامل فرسایش رودخانهای و فرسایش سطحی به ترتیب ۷۷/۳۰ و ۵۱/۳۰ درصد بیشترین تاثیر و عامل پوشش زمین با ۰۵/۱۵ درصد کمترین تاثیر را در کاهش ۹۷/۲۱ درصدی رسوبدهی داشته است. همچنین مساحت کلاس درجهی رسوبدهی ۷۵-۱۰۰، ۱۳۷۵ هکتار که معادل ۷۸/۱۵ درصد از مساحت حوضه میباشد و از نظر توزیع مکانی در خروجی حوضه واقع شده که به کلاس ۵۰-۷۵ تغییر کرده است. کلاس درجهی رسوبدهی ۵۰-۷۵، ۷۳۳۹ هکتار ۲۲/۸۴ درصد بوده است که با ۰۹/۲۸ درصد کاهش داشته و به کلاس پایینتر ۲۵-۵۰ تغییر پیدا کرده است. با توجه به معنیدار بودن تغییرات رسوبدهی زیرحوضهها در سطح ۰۵/، نتایج حاکی از کارا بودن پروژههای آبخیزداری در کاهش رسوبدهی است. به منظور مدیریت منابع آب و خاک و اثرگذاری بیشتر عملیات آبخیزداری در کاهش فرسایش و رسوب و افزایش لایهی پوششی زمین در حوضهی آبخیز خرمبید، از تلفیق برنامههای بیولوژیک و سازهای و علاج بخشی عملیات سازهای اجراء شده در حوضه اقدام گردد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مراد دارابی
دانش آموخته کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارسنجان
حسین قره داغی
استاد یار دانشگاه آزاد جمهوری اسلامی ایران واحد ارسنجان
مسعود نجابت
استادیارمرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی شیراز، شیراز، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :