علیرضا شیخی - استادیار ، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)، قزوین
نرگس انصاری - دانشیار ، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)، قزوین. ایران
مونس شاملی - دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)، قزوین

ادبیات زنانه از مهمترین موضوعات در نقد ادبی معاصر است. به دنبال جنبش زنان برای دستیابی به حقوق برابر با مردان نوشتار زنانه در اواسط قرن بیستم شکل گرفت. به عقیده طرفداران جنبش زنان، اصولا مردان قادر به بازنمایی تجربه های زنان در آثار خود نیستند؛ از همین رو بیان این تجربه ها را از زبان خود زنان امری ضروری می دانند و معتقدند نگارش زنان افزون بر نوع بیان موضوعات، در سبک و زبان نیز متفاوت از مردان است. پژوهش حاضر با روش توصیفی-تحلیلی و آماری سعی دارد مولفه های نوشتار زنانه را در رمان "حجر الضحک" اثر هدی برکات در دو لایه واژگانی و نحوی بررسی کند. بر اساس این بررسی، هدی برکات با استفاده از تشدیدکننده ها، تردیدنماها، واژگان تکراری، رنگ واژه ها در حوزه واژگانی ، و کاربرد جملات ساده، کوتاه و همپایه، جملات نیمه تمام، جملات پرسشی به شکل حدیث نفس، در حوزه نحوی سبک نوشتار خود را شکل داده است و علی رغم نگارش این رمان در حوزه ادبیات جنگ، توانسته است مولفه های نوشتار زنانه خود را حفظ کند. هویت گمشده زنان در جامعه، نقش بسزایی در شکل دهی زبان خاص اثر داشته و چه بسا اساس مولفه های نوشتار زنانه در نتیجه این هویت گمشده زنان باشد.

نوشتار زنانه, زبان و جنسیت, هدی برکات, حجر الضحک