بررسی تطبیقی توصیف فنون جنگی شاهنامه و معلقات سبع با تکیه بر فن مبالغه (موردپژوهی سروده «رستم و سهراب» و «معلقه عمر بن کلثوم»)

  • سال انتشار: 1401
  • محل انتشار: فصلنامه مطالعات تاریخی جنگ، دوره: 6، شماره: 2
  • کد COI اختصاصی: JR_HSW-6-2_003
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 218
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

حمید عبدالهیان

دانشیار گروه ادبیات فارسی، دانشکده ادبیات و زبان ها، دانشگاه اراک، اراک، ایران

علی اصغر شهبازی

استادیار گروه زبان و ادبیات عربی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) قزوین، قزوین، ایران

محمد حسن بیگی

استادیار گروه تاریخ، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه اراک، اراک، ایران

چکیده

جنگ و جنگاوری یکی از زمینه­های مشترک میان متون حماسی است. حجم زیادی از این متون به توصیف جنگ و شیوه­ها و فنون جنگی اختصاص دارد. بزرگ­نمایی و زیاده­روی در وصف، از ویژگی­های اصلی این قسم از متون است. توصیف صحنه­های رزم و پیکار در بخش پهلوانی شاهنامه فردوسی و معلقات عربی، مبتنی بر مبالغه، این سروده­ها را به یکدیگر پیوند می­زند. در مقاله حاضر، با نگاه تطبیقی به رزم «رستم و سهراب» در شاهنامه و معلقه «عمرو بن­کلثوم» تلاش گردید با تحلیل ابیات، گونه­های مبالغه و تصاویر حاصل از آن در ابیات رزمی مورد تحلیل قرار گیرد. این بررسی نشان می­دهد که در توصیف­های مبالغه­آمیز هر دو شاعر، عناصر طبیعی در محور این ترفند بدیعی قرار دارد که به مدد ابزارهای بیانی، به­ویژه تشبیه و استعاره، آفریده شده­اند. در اغراق­های پیکار «رستم و سهراب» علاوه­بر بخش حسی، گاه بعد روانی تصویر می شود؛ اما در معلقه عمرو بن­کلثوم، اغراق­های شاعر فراتر از امور حسی و بصری نمی­رود و امور انتزاعی به دایره توصیفات او راه ندارد. از اقسام مبالغه نیز، غلو در شعر فردوسی نمود بارزی دارد؛ حال آن­که در معلقه عمرو بن­کلثوم دو گونه تبلیغ و اغراق، بیشتر خودنمایی می­کند.

کلیدواژه ها

فنون جنگی, تصویرسازی, شاهنامه, معلقه عمرو بن کلثوم, مبالغه

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.