مدل توسعه میان رشته ای ها در دانشگاه های علوم پزشکی ایران و سناریوهای آینده

زمینه و هدف: توسعه میان رشته ای ها در آموزش عالی در سطح دنیا، راه حلی برای فهم دقیق تغییرات و فراگیری چگونگی رویارویی با چالش های رو به گسترش جهان بوده است. به دلیل همین تغییرات است که بهداشت و سلامت در جهان ماهیت پیچیده ای پیدا کرده و امکان فهم این حوزه تنها با تکیه بر علوم پزشکی میسر نیست. بر این اساس هدف اصلی این ارائه مدل توسعه مناسب برای گسترش میان رشته ای ها در علوم پزشکی ایران است. در این مدل به عدم قطعیت ها، توجه می کنیم و سناریوهایی پیشرو برای آینده توسعه میان رشته ای ها در علوم پزشکی ایران را تشریح می نمائیم. روش بررسی: در این مقاله از روش پانل خبرگان به منظور گردآوری، اولویت گذاری و اعتباربخشی عوامل تاثیرگذار بر آینده توسعه میان رشته ای ها در دانشگاه های علوم پزشکی با تکیه بر جلسات تخصصی با منتخبان کلان مناطق ده گانه علوم پزشکی کشور، استفاده  شده است. همچنین از روش تحلیل ساختاری-تفسیری به منظور احصای مهم ترین عوامل شکل دهنده به آینده میان رشته ای ها استفاده کرده ایم و از روش مدل سازی برای صورت بندی مدل توسعه میان رشته ای ها در دانشگاه های علوم پزشکی استفاده  شده است، از روش تحلیل عدم قطعیت به منظور تعیین مهم ترین عوامل شکل دهنده به آینده میان رشته ای ها و از روش سناریو برای تصویرپردازی آینده های بدیل پیشروی توسعه میان رشته ای ها در علوم پزشکی استفاده  شده است.یافته ها: در این مقاله عوامل تاثیرگذار بر توسعه دانش های میان رشته ای ، عدم قطعیت ها و چهار سناریوی پیشروی توسعه میان رشته ای در علوم پزشکی کشور احصا و مدل پیشنهادی برای پیشبرد و گسترش دانش های میان رشته ای در علوم پزشکی در لایه های آموزشی و پژوهشی ارائه  شده است.نتیجه گیری: مدل پیشنهادی توسعه میان رشته ای ها در علوم پزشکی برپایه چگونگی برهم کنش دو پیشران اصلی یعنی «گفتمان سازی و مشارکت در سطح ملی» و «تمرکز و تقویت همکاری ها» در سایر لایه های نظام آموزش عالی بهداشت و سلامت با تاکید بر نقش آفرینی شبکه ای از کنشگران و ذی نفعان کلیدی مستقیم و غیرمستقیم در تعریف، به کارگیری و توسعه دانش های میان رشته ای نتیجه این پژوهش است.

کلیدواژه ها:

علوم پزشکی ، میان رشته ای ها ، تحلیل ساختاری-تفسیری ، سناریو