زهره مهدیان
سمیه شریفی

در دهه های اخیر، برای استفاده از راهبردها و روش های تدریس، الگوهای تدریس تکامل یافته است تا به شاگردان کمک کند به عنوان افراد رشد یافته، بر توانایی تفکر روشن و اندیشمندانه خود بیفزایند و مهارت ها و تعهدات اجتماعی خود را توسعه دهند. می توان گفت که آموزش وپرورش یکی از نهادهای اصلی جامعه است که وظیفه تعلیم و تربیت و ساختن انسان فرهیخته و موثر را در جامعه به عهده دارد.صاحب نظران بر این باورند که آموزش وپرورش مهم ترین عاملی است که بر جامعه تاثیر می گذارد، آن را هدایت می کند و درعین حال از تغییر و تحولات جهانی متاثر می شود. بر این اساس، ضروری است که برنامه های آموزش وپرورش به موازات این تحولات و با توجه به الزامات جامعه سازمان دهی شوند. بنابراین لازم است از رهگذر ایجاد تحول و تعالی در برنامه های درسی، نسل تحت تربیت توانمند شود. یکی از عمده ترین وظایف نظام های آموزشی، تجهیز دانش آموزان به دانش روز با استفاده از روش های مناسب و موثر تدریس است. بنابراین تدریس یکی از عناصر اصلی فرآیند آموزش وپرورش است که در کارآیی نظام آموزشی، نقشی موثر ایفا می کند. با این حال تدریس در بیشتر مدارس به معنای انتقال معلومات از ذهن معلم به شاگرد است. در این حالت به تدریج ذهن دانش آموز از مطالبی انباشته می شود که با فکر و نیاز او متناسب نیست و باعث می شود آنچه را آموخته است طوطی وار تکرار کند.

مدیریت یادگیری ، دانش آموزان،یادگیری