اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر سازگاری زناشویی زوجین دارای تعارضات زناشویی

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر سازگاری زناشویی زوجین دارای تعارضات زناشویی انجام شد. روش پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون -پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زوجین دارای تعارضات زناشویی مراجعه کننده به مراکز مشاوره ای شهر اهواز در سال ۱۴۰۰ تشکیل دادند. که از میان ۳۲ نفر انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه) آزمایش ۱۶ نفر( و )کنترل ۱۶ نفر( قرار دادیم. نمونه گیری در پژوهش حاضر به صورت نمونه گیری در دسترس انجام شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه سازگاری زناشویی اسپانیر استفاده شد. سپس آزمودنیهای گروه آزمایش به مدت ۸هفته، هر هفته در یک جلسه درمان ۹۰ دقیقهای درمان شناختی رفتاری را دریافت نموده اند و گروه کنترل مداخله خاصی را دریافت ننمودند. پس از آن پس آزمون بر روی هر گروه انجام شد. یافته های پژوهش نشان داد که میانگین نمرات سازگاری زناشویی در پس آزمون نسبت به پیش آزمون افزایش پیدا کرده است. بنابراین نتایج پژوهش نشان داد که درمان شناختی رفتار ی بر سازگاری زناشویی زوجین دارای تعارضات زناشویی تاثیر دارد

کلیدواژه ها:

درمان شناختی ، سازگاری زناشویی ، زوجین دارای تعارضات زناشویی.