محبوبه عسکری - PhD. Student, Department of Sociology, Dehaghan Branch, Islamic Azad University, Dehaghan, Iran
اسماعیل جهانبخش - PhD. Department of Sociology, Dehaghan Branch, Islamic Azad University, Dehaghan, Iran
اصغر محمدی - PhD. Department of Sociology, Dehaghan Branch, Islamic Azad University, Dehaghan, Iran

زمینه و هدف: فردگرایی عبارت است از گرایش ذهنی و رفتاری که به خود مختاری فرد منجر می­شود به­گونه­ای که فرد اهداف و خواسته­های فردی برایش مهم­تر هستند تا اهداف و خواستههای دیگران و بیشتر خود را مسئول موفقیت و شکست خود می­داند. هدف اصلی تحقیق، تعیین رابطه بین سبک زندگی و فردگرایی در زنان شهر شیراز بود. روش کار: این مطالعه مقطعی و از نوع همبستگی بود که در سال ۱۳۹۸ و در میان ۵۶۴ نفر از زنان مجرد ۲۵ تا ۴۹ ساله در شهر شیراز که با ترکیبی از روش نمونه گیری طبقه ای متناسب و هدفمند انتخاب شده بودند، انجام گردید. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه فردگرایی افقی و عمودی Triandis و دیگران بود. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS ۲۵ در دو سطح توصیفی و تحلیلی با آزمون ضریب همبستگی پیرسون انجام شد. نتایج: میزان فردگرایی پاسخگویان حدود ۶۹% بود. بررسی ابعاد فردگرایی نشان داد که تمایل پاسخگویان به فردگرایی در بعد تقدم فعالیت های فردی افراد (۱۵/۷۸%) از دو بعد دیگر بیشتر است. نمره سبک زندگی پاسخگویان ۴/۶۳% بود. بر اساس نتایج ضریب همبستگی پیرسون بین سبک زندگی زنان شهر شیراز و فردگرایی آن ها رابطه معنی داری و معکوسی وجود داشت، به این معنی که با بهتر بودن سبک زندگی فردگرایی زنان کاهش می یابد. نتیجه گیری: بین سبک زندگی و میزان فردگرایی زنان شهر شیراز رابطه معکوس وجود داشت؛ بنابراین بهبود سبک زندگی با محور قرار دادن خانواده و توجه به ابعاد حمایتی آن می تواند بر کاهش میزان فردگرایی این قشر اثر مثبت داشته باشد.

Lifestyle, Individualism, Women, سبک زندگی, فردگرایی, زنان