بررسی اثر لیگنین بر اثرات منفی فرآیند برشته سازی در تولید بریکت از باگاس

استفاده از پیش تیمارهای مختلف ازجمله فرآینده برشته سازی به منظور افزایش کارایی و بهینه سازی قابلیت مصرف بریکت های سوختی در سال-های اخیر توجه زیادی را به خود جلب کرده اند. از این رو در این پژوهش از پیش تیمار برشته سازی با دمای ºC ۱۸۰ برای اصلاح زیست توده باگاس استفاده شد. علاوه براین از عامل اتصال دهنده لیگنین در سطوح ۲، ۵ و ۱۰% استفاده شد. بریکت های سوختی با استفاده از دستگاه بریکت سازی دستی با وزن ۳۰ گرم تهیه شدند. ویژگی های فیزیکی، مقاومتی و حرارتی بریکت های حاصل مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان دادند که پیش تیمار برشته سازی ازطریق افزایش دانسیته حجمی بریکت های حاصل و افزایش میزان کربن ثابت تا حدود ۵۰% توانسته ارزش حرارتی بریکت ها را تا حدود ۱۰% افزایش دهد ازطرفی هم این فرآیند منجربه کاهش مقاومت فشاری بریکت های حاصل شد که استفاده از لیگنین به عنوان عامل اتصال دهنده توانست میزان قابل توجه ای از این افت مقاومت را جبران کند. نتایج نشان دادند که میزان مواد فرار بریکت ها با پیش تیمار برشته سازی حدود ۹% کاهش یافت که تاثیر قابل توجه ای بر کاهش آلایندگی این بریکت ها دارد. در بررسی اثر لیگنین نیز مشاهده شد که با افزایش میزان مصرف لیگنین میزان دانسیته و ارزش حرارتی نیز افزایش یافتند. به طورکلی نتایج این پژوهش نشان می دهند که استفاده از عامل اتصال دهنده لیگنین همراه با پیش تیمار برشته سازی می تواند تولید بریکت های سوختی با کیفیت بالا از باگاس را ممکن سازد.

کلیدواژه ها:

زیست توده ، سوخت های فسیلی ، بریکت ، باگاس ، پیش تیمار برشته سازی