بررسی مفهوم ادراک فضایی درطراحی بازارهای سنتی با تاکید بر تعاملات اجتماعی

معماری از ابزار بنیادین سنجش فرهنگ و هویت یک اجتماع است. ازاین رو شناخت تاثیرگذاری متقابل معماری بر جامعه و ارزش های حاکم بر آن، در طراحی معماری حایز اهمیت است. بازارهای سنتی ایران با سابقه کهن خود درکنار جنبه اقتصادی ، از نقش فعال اجتماعی و مذهبی نیز برخوردار بوده اند؛ به این صورت که بازار به صورت همزمان یک محور مهم ارتباطی، اقتصادی و فرهنگی شهر بوده و نقش و منزلت مهمی درحیات اجتماعی شهرهای ایران داشته است. از سویی دیگر شهروندان با فضاهای شهری به طور اعم و بازارها به طور شاخص، ارتباط ادراکی خاصی برقرار می کنند که نحوه کاربست فضا و مطلوبیت از آن را نیز تعیین می کند.این پژوهش، به ایجاد تعاملات اجتماعی بین قومیت ها یا فرهنگ ها در بازار سنتی بر اساس شناخت مولفه های اجتماعی و فرهنگی پرداخته است و با تاکید بر چگونگی مفهوم ادراک در طراحی بازار سنتی با در نظر گرفتن رفتارهای انسانی و تاثیر آن بر تعاملات اجتماعی و با مروری بر تعاریف عنوان شده در حیطه علوم رفتاری سعی بر معرفی چگونگی ادراک انسانها دارد. این پژوهش بر مبنای روش تحقیقی کیفی است و از لحاظ هدف کاربردی است. جمع آوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای و میدانی صورت گرفته و از روش گروه های کانونی برای دست یابی اطلاعات کیفی استفاده شده است. در نهایت، این اطلاعات بر مبنای روش تحلیلی-توصیفی بررسی شده است.

کلیدواژه ها:

بازار سنتی ، ادراک فضایی ، تعاملات اجتماعی ، معماری سنتی