فاطمه عبدلی - گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه اردکان، اردکان، ایران
مریم دهستانی اردکانی - گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه اردکان، اردکان، ایران
جلال غلام نژاد - گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه اردکان، اردکان، ایران

لیزیانتوس (.Eustoma grandiflorum Raf. shinn) یکی از مهم ترین و بازارپسندترین گل های شاخه بریده در جهان است که عمر گلجایی نسبتا کوتاه، بازارپسندی آن را تا حدی کاهش داده است. هدف از پژوهش حاضر، ارزیابی تاثیرات عصاره پوست لیمو، ژل کتیرا، تیمار آب گرم و انواع آب در افزایش عمرگلجایی و بهبود ویژگی های کیفی گل شاخه بریده لیزیانتوس است. این آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با ۲۵ تیمار شامل سه غلظت عصاره پوست لیمو (۱۵، ۲۵ و۵۰ پی پی ام) با سه حلال شامل آب مقطر، اتانول و متانول، ژل کتیرا در سه سطح (۱، ۵/۲ و ۵ درصد) با دو روش کوتاه مدت و دائم، آب گرم در دو دمای ۳۵ و ۴۵ درجه سانتیگراد هر کدام به مدت ۲، ۵ و ۱۰دقیقه، آب شهری، آب مقطر استریل، آب مقطر غیراستریل و شاهد (آب دوبار تقطیر)، هر کدام با سه تکرار انجام شد. بر اساس نتایج، بیشترین عمرگلجایی (۶۶/۱۳ روز) در تیمار عصاره آب مقطر پوست لیمو با غلظت های ۲۵ و ۵۰ پی پی ام به دست آمد. کمترین میزان باکتری انتهای ساقه در تیمارهای آب مقطر استریل، آب شهری، عصاره آب مقطر پوست لیمو با غلظت ۵۰ پی پی ام، آب گرم ۳۵ درجه به مدت ۱۰ دقیقه و کتیرا کوتاه مدت (۵/۲ درصد) مشاهده شد. بیشترین محتوای آب نسبی گلبرگ در تیمار کتیرا (دائم) غلظت ۵/۲ و ۵ درصد و عصاره متانولی پوست لیمو با غلظت ۲۵ پی پی ام حاصل شد. بیشترین میزان فعالیت آنزیم کاتالاز و پراکسیداز در تیمار کتیرا دائم ۱ درصد به دست آمد. به طور کلی، استفاده از ژل کتیرا به صورت کوتاه مدت، عصاره های آب مقطر و اتانولی و نیز آب گرم به افزایش عمر گلجایی منجر شد، اما استفاده از عصاره متانولی پوست لیمو در محلول گلجایی توصیه نمی شود.

آب گرم, عصاره پوست لیمو, عمر گلجایی, کتیرا, لیزیانتوس