M. Saber
G. Nouri Ganbalani
M. J. Hejazi
H. Rafiee Dastjerdi

پژوهشگران مختلف، تنظیم کننده های رشد حشرات و اسپاینوزین ها را، که به ترتیب از نظر فیزیولوژیکی و اکولوژیکی انتخابی می باشند، به عنوان جایگزین یا مکمل حشره کش های قدیمی تر غیرانتخابی مورد بررسی قرار داده اند. اثرات دایفلوبنزوران، هگزافلوموران، پروفنوفوس، اسپاینوسد و تیودیکارب روی لاروهای سن اول کرم قوزه ی پنبهHelicoverpa armigera (Hübner) به روش های اختلاط با غذای مصنوعی و دیسک برگی مورد بررسی قرار گرفتند. با توجه به نحوه ی عمل حشره کش های مورد بررسی، مرگ و میر در تیمارهای پروفنوفوس، تیودیکارب و اسپاینوسد بعد از ۲۴ ساعت و در هگزافلوموران و دایفلوبنزوران بعد از ۱۲۰ ساعت ثبت گردید. مقادیر LC۵۰ برای دایفلوبنزوران، هگزافلوموران، پروفنوفوس، اسپاینوسد و تیودیکارب در روش غذای مصنوعی به ترتیب ۰۵/۵۹۵، ۳۱/۰، ۶۹/۳، ۱۳/۰ و ۲/۱۱ و در روش دیسک برگی به ترتیب ۲۰۰۰>، ۴۶/۰، ۵۵/۹، ۲/۰ و ۵۲/۱۵ میلی گرم ماده ی موثر در لیتر بود. این حشره کش ها همچنین روی حشرات کامل اکتوپارازیتوئید Habrobracon hebetor Say با استفاده از روش سطح آغشته به حشره کش آزمایش شدند. در این بررسی مرگ و میر در همه تیمارها بعد از ۲۴ ساعت ثبت شد. مقادیر LC۵۰ برای دایفلوبنزوران، هگزافلوموران، پروفنوفوس، اسپاینوسد و تیودیکارب به ترتیب برای حشرات ماده ۲۰۰۰>، ۲۰۰۰>، ۴۴/۱۲، ۶۴/۱۵ و ۰۴/۸۱ و برای نرها به ترتیب ۲۰۰۰>، ۲۰۰۰>، ۹۱/۶، ۷۳/۱۱ و ۳۹/۴۰ میلی گرم ماده ی موثر در لیتر بود. در این تحقیق، اسپاینوسد و هگزافلوموران به دلیل سمیت بیشتر روی آفت و صدمه ی کمتر به اکتوپارازیتوئید مفیدتر از سایر حشره کش های مورد بررسی بودند.

ترکیبات آلی فسفره, کاربامات ها, مهار کننده های ساخت کتین, عوامل کنترل زیستی